ς

ς

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Εχω τα ενδυματά μου από Απόψε, Αύριο;

Ακόμα και η σεξουαλική ανικανότητα μπορεί να θεραπευτεί. Εκεί όμως που η επιστήμη σηκώνει τα Χέρια ψηλά είναι η πολιτική ανικανότητα.
Ο ανίκανος κύριος Παπανδρέου οδήγησε τη Χώρα στο Μνημόνιο.
Στην Εξαθλίωση και την Υποταγή συνεπικουρούμενος από ένα στενό κλιμάκιο φίλων συνεργατών και ΜΜΕ.
Κατασυκοφάντησε τη Χώρα και τους Ελληνες.
Αρνήθηκε να πάρει δάνεια με τα συνήθη επιτόκια,που εξασφάλιζαν τις δανειακές ανάγκες της Χώρας για όλο το 2010.
Αλλοίωσε τα στατιστικά στοιχεία για το έλλειμμα του 2009.
Υπονόμευσε κάθε ενδεχόμενη βοήθεια από τρίτες χώρες όταν μπορούσε.
Απέκλεισε όλες τις προοπτικές πλην εκείνης του ΔΝΤ με σχέδιο.
Πορεύτηκε απόλυτα συνειδητά ο άθλιος.
Είχε και έχει επιτελείς και συνεργάτες εξαιρετικούς τεχνοκράτες για να εξαπατήσει,απειλήσει,εκβιάσει,τρομοκρατήσει μόνο το Λαό.
Με τα γνωστά συνθήματα,διλήμματα και τους μηχανισμούς του.
Απόψε ...παραδίδει τη Χώρα σε Ξένα Αφεντικά, ισοπεδώνει το Κράτος και την Κοινωνία και ξεπουλάει τον Εθνικό Πλούτο μαζί με την ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΤΟΥ.
Γιατί πορεύεται βάσει Σχεδίου και ενεργεί βάσει Σχεδίου.
Ενας τέτοιος "ηγέτης" είναι χρήσιμος...ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ.
Μέχρι να μπει το νερό στ΄αυλάκι...στο Δημοψήφισμα.
Μετά καθίσταται...πολιτικά επιζήμιος...Α Χ Ρ Η Σ Τ Ο Σ.
Επικίνδυνος για Αυτούς που τον ανέδειξαν.
Για Αυτούς που τον στήριξαν.
Ακόμα και στο δρόμο να βγει και να ρωτήσει ένα νήπιο ή μια γιαγιούλα θα του πουν, χωρίς ενδοιασμούς την ανικανοτητά του.Θέλει καί δημοψήφισμα, γιατί;
Το τάιμινγκ εγκληματικό, ο εκβιασμός σαφής η ανευθυνότητα απίστευτη.

Ο Λαός ΡΕ θέλει έναν καπετάνιο που να μη περιμένει δύο χρόνια μέχρι να αποφασίσει να στρίψει το τιμόνι κόντρα στο κύμα ώστε να μην τον πάρει ο καιρός στο πλάι και τουμπάρει το καράβι.

Ο Λαός προτιμά τον ικανό, ας είναι και αλήτης..σάν τον Πατέρα σου.

Συγνώμη σε Εχθρούς και Φίλους, ΕΛΛΗΝΕΣ

32 σχόλια:

oropos21 είπε...

Νέο Μπλογκ

oropos21
Ζούμε καθημερινά στον Ωρωπό


www.oropos21.wordpress.com

Ανώνυμος είπε...

Η δημοτική αρχή του Γιάννη Οικονομάκου και οι… «Golden boy’s – χρυσοί αλεξιπτωτιστές» της…

Δημοσιεύτηκε στις 20 October 2011 by maximipoli

Δυστυχώς η σημερινή Δημοτική Αρχή του Γιάννη Οικονομάκου και ο ίδιος φυσικά, δεν μπορεί να ξεφύγει από τον θανάσιμο εναγκαλισμό ανθρώπων, που ενώ θα έπρεπε κανονικά να απολογηθούν στην τοπική τους κοινωνία για τις αμαρτίες που την γέμισαν και την ανηθικότητα που την ξεχείλησαν, απολαμβάνουν -ελέω δημάρχου και ανοχής της δημοτικής του ομάδας- επικίνδυνους γι’ αυτήν τίτλους!
Όπως για παράδειγμα, αυτόν του φύλακα των προβάτων… σε λύκο.
Αν τώρα στη σημερινή εποχή, τα «πρόβατα», είναι τα οικονομικά δημοτικών σχολείων.., αυτό είναι αποκλειστική ευθύνη αυτών που τον έβαλαν σαν… «φύλακα» και αυτοί βέβαια που τόσα χρόνια τον καλύπτουν και τον δέχονται σήμερα σαν πρόεδρο-«γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας», εις βάρος του τόπου τους!
Αυτές όμως, δεν μπορεί να είναι προσωπικές επιλογές ενός Δημάρχου, που ζητά την αναγνώριση και τον σεβασμό των συμπολιτών του! Με τέτοιες επιλογές, δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν να θέλει να κυβερνήσει τον τόπο του! Σε καμία περίπτωση με συμβιβασμούς και «golden boy’s-χρυσούς αλεξιπτωτιστές», που κανονικά δεν θα τους έπρεπε και ένα απλό, απλούστατο «καλημέρα» στην παραμικρή ευθύνη των κοινών!
Ο μόνος λόγος που σήμερα, τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να απολαμβάνουν δοτούς τίτλους «ξεπλύματος» της «μουντζουρωμένης» κοινωνικής τους ιστορίας, είναι, πως κάποιος Άρχων, πλήρωσε τα «γραμμάτιά» του σε έναν οχετό και ποταμό λάσπης που του έδωσαν εξουσία και δύναμη για να το κάνει! Ανεξάρτητα αν άφησε έρμαιες στην τύχη τους… ηθικές και κοινωνικές αξίες!
Σήμερα ένας τέτοιος «κάποιος» και κάποιοι γύρω του που στρουθοκαμηλίζουν… προσπαθούν να νιώσουν καλά και σαν να μην τρέχει τίποτα, που η «ομάδα» τους έχει την «πολυτέλεια» να διαθέτει «προέδρους», που θα μπορούσαν να είχαν κάλλιστα… ένα απαγορευτικό ποινικό μητρώο για θεματοφύλακες των κοινών! Το ό,τι κάποιοι τα έχωσαν όλα «κάτω από το χαλί», αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν και μνήμες που μαρτυρούν την αλήθεια!
Και να γυρίσουμε στη σημερινή Δημοτική Αρχή του Γιάννη Οικονομάκου και να πούμε στους ανθρώπους της, πως πρέπει να γνωρίζουν δύο πράγματα. Πρώτον, πως «ο ψεύτης και ο κλέφτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται» και να το μεταφέρουν και στον άμεσο συνεργάτη τους και «τιμώμενο» του δημάρχου, τον πραξικοπηματικά πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου των Νέων Παλατίων, που «βράβευσαν» μάλιστα για τις άθλιες υπηρεσίες του στον τόπο τους, δίνοντάς του επιπλέον και την ευθύνη της σχολικής επιτροπής των μικρών παιδιών τους και δεύτερον, πως ο υπογράφων τις θέσεις αυτές, έμαθε στη ζωή του να σέβεται την αλήθεια, τον νόμο, τους συμπολίτες του και σήμερα τον Ωρωπό όσων τον έχουν αγαπήσει και κάποιοι προσπαθούν να «βιάσουν» τις ελπίδες του.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να επισημάνω στον «κύριο» Στέφανο Ζαφείρη, πως όλα αυτά που δημοσιεύει, ΔΕΝ είναι ΤΙΠΟΤΕ άλλο, εκτός από παράγωγα ανθρώπων που έμαθαν να ζουν μέσα στη λάσπη, να την έχουν καθημερινό τους πιάτο, αλλά να μην μπορούν μ’ αυτήν να αναρριχηθούν σε ζωντανές συνειδήσεις, γιατί… συνεχώς γλιστράνε!
Προσπαθήστε και άλλο «κύριε» Στέφανε…
ΣΠΥΡΟΣ ΞΥΛΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Ειρήνη υμίν Σ+Σ.
Τι κολόνια είναι αυτή καί γιατί κρατά τόσα χρόνια;
Αυτά τα πράγματα δέν βγάζουν σε καλό!

kalamos city είπε...

Δέν έχει γεννήσει η Ελλάδα τέτοιο προδότη τέτοιο εφιάλτη τέτοιο άχρηστο υποκείμενο.
Τζέφρι πήγαινε στο νιού υόρκη καί πάρε καί τα ημίαιμα μαζί σου, τα δικά σου καί τού πατέρα σου.

Ανώνυμος είπε...

Προσπάθησα με μια σειρά από άρθρα, διάφορων δημοσιογράφων, να παρουσιάσω την ιστορία των ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, από τον παππού, μέχρι και τον σημερινό προδότη, που συνεχίζει να αυτοαποκαλείται πρωθυπουργός. Δυστυχώς όταν έφτασα να περιγράψω την ιστορία του ΑΝΔΡΕΑ, μέσα από την δική μου οπτική ματιά(και πάντα συμβουλευόμενος, την ελληνική αλλά και διεθνή δημοσιογραφία)δεν έγινα «δεκτός» από το σίτε του κυρίου Ζαφείρη. Αποδεικνύει για άλλη μια φορά την άκρατη «δημοκρατικότητα», και την «ξεκάθαρη» ματιά καταγραφής των γεγονότων που τον διακατέχει, καταποντίζοντας ότι τον ενοχλεί η δεν συνάδει με την άλλη άποψη, με την διαφορετικότητα, με ότι αντικρούει τον μικρόκοσμο που τον περιβάλλει. Συνέχισε κύριε Ζαφείρη. Σε ελαχίστους ακόμα έχεις απήχηση. Μην τους απογοητεύεις.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ

Βίος και πολιτεία

Η πολιτική στραβοδρομία του λήμματος, αρχίζει με την ομηρία του από τους χρηματοδότες των Ναζί, τους Αμερικανούς. Οι εν λόγω κύριοι, προκειμένου να ελέγχουν καλύτερα το κακό, αναρχοκομμουνιστικό ελληνικό κράτος που τόλμησε να προβάλλει αντίσταση σε ανώτερες φυλές (Ιταλοί, Γερμανοί, Άγγλοι), χρησιμοποιούσαν ως ανδρείκειλό τους την ευφυέστατη δουλάρα που ακούει (άκουγε) στο όνομα Γεώργιος Παπανδρέου. Ο εν λόγω κύριος ήτο πατήρ του λήμματος και είχε στείλει τον υιό του (το λήμμα) στις Η.Π.Α. το '40 για σπουδές (και όχι για να αποφύγει τη στράτευση όπως υπονοεί η κακή και προδοτική δεξιά). Έτσι, ο πατήρ εξασφάλισε τον υιό και από την άλλη έκανε ότι του 'λεγαν για να μη πάθει ο υιός "ατύχημα".
Ο υιός, επειδή ήτο αφ' ενός σπίρτο, αφ' ετέρου τσαμπουκάς, πλακώθηκε στη μελέτη και έθεσε τα θεμέλια στο να γίνει ο Γκάλης της πολιτικής. Μετά τις σπουδές, μπήκε στη δουλειά του μπαμπά όπου επέδειξε, τσαμπουκά και ευφυία. Μέγας ρουθουνομπήχτης, είτε ενέπνεε είτε κόμπλαρε τους πάντες. Με τον μπαμπά συγκρουόταν σε καθημερινή βάση ώσπου στο τέλος πήρε το μερίδιό του και έφτιαξε δική του δουλειά, το περιλάλητο ΠΑΣΟΚ.
Με το ΠΑΣΟΚ (ως κομπολόι του) γνώρισε μεγάλες δόξες και την παγκόσμια καταξίωση ως ευφυής ρουθουνομπήχτης. Το άτομο κυριολεχτικά έσπαγε ΑΡ@Χ@Δ@Α. Τη μια μέρα τα έπινε με τον Καντάφι, και την άλλη απαιτούσε, και έπαιρνε κονδύλια από την Ε.Ο.Κ.
Το 1986, μαζί με άλλους πέντε μουράτους αρχηγούς κρατών δημιούργησε την "Πρωτοβουλία των έξι". Οι "έξι" κάναν δικό τους κόμμα μέσα στον Ο.Η.Ε. και κάναν του κεφαλιού τους εν γένει ώσπου, οι κακοί του πλανήτη αποφάσισαν να τους βγάλουν από τη μέση: μέσα σε μια τριετία οι δύο δολοφονήθησαν (Ίντιρα Γκάντι, πρωθυπουργός της Ινδίας - Όλαφ Πάλμε, της Σουηδίας), δύο ανετράπησαν με διτακτορίες (δε θυμάμαι ονόματα, ο Αργεντίνος και ένας Αφρικανός) και δύο εξοντώθησαν με σκάνδαλα ( Ο Ισπανός Φελίπε Γκονζάλες και το λήμμα).
Ειδικότερα, για την πολιτική εξόντωση του λήμματος επιστρατεύθηκαν τρεις προσωπικότητες:
Το Ιουδαιοβρίλ Δήμητρα Λιάνη.
Ο λεμούριος βαζέλας Κοσκωτάς.
και το Ανίκητο Κακό... ο ένας και μοναδικός Μητσοτάκης.
Και πράγματι, για μια τριετία, το λήμμα είχε βγει εκτός μάχης. Δε μπόρεσε όμως να αντισταθεί στον πειρασμό να γίνει αυτός που θα κατορθώσει, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, να κατατροπώσει τον Μητσοτάκουλα.
Όπερ και εγένετο.
Το πώς και πώς ακριβώς, έχει αναπτυχθεί διεξοδικά από σωρεία επιστημόνων και κοινωνιολόγων (Τσόμσκι, Αχμαντινετζάντ), πιτσαδόρων (Γκορμπατσώφ), καλλιτεχνών ( Manowar -πλήρη δισκογραφία).

Άλλες Δραστηριότητες.

Γεννημένος "μπον βιβέρ",αρέσκονταν στις επισκέψεις σε διάφορα πολιτιστικά κέντρα (Αστέρια Γλυφάδας, Νεράιδα, Bio Bio, Γλυκοχαράματα κλπ) απολαμβάνοντας ουίσκι μαύρης ετικέτας, συνοδεία ακριβού καπνού καιόμενου σε πίπες από εξαιρετικά ξύλα, υπό τους ήχους μπουζουκιού.
Χόρευε καταπληκτικό ζεϊμπέκικο. Αγαπημένο του άσμα το "Αυτός ο άνθρωπος αυτός" που του το τραγουδούσε ακόμα και prive η αείμνηστη αοιδός Ρίτα Σακελαρίου. Πιστός στα ιδεώδη του σοσιαλισμού, δεν δίσταζε να αφιερώνει πολύ από τον πολύτιμο χρόνο του σε κρουαζιέρες με κότερα επιχειρηματιών, σε διακοπές σε πανάκριβα ξενοδοχεία (π.χ. Ελούντα beach) και σε πάσης φύσεως glamourιες, έτσι ώστε να εισχωρήσει στα κάστρα του καπιταλισμού και να τον χτυπήσει από μέσα! Λάτρης του ωραίου φύλλου αλλά όπως λέγεται και του πεντάφυλλου.

Ανώνυμος είπε...

Ο ΑΕΙΜΝΙΣΤΟΣ ΔΗΜΑΓΩΓΟΣ ΜΕ ΤΟ ΖΙΒΑΓΚΟ


Το οικονομικό παρόν μας, πυρήνας της κοινωνικής οργής, είναι αποτέλεσμα της καταστροφικής πολιτικής και ανευθυνότητας κυρίως ενός ανθρώπου, ενός μεγάλου λαοπλάνου, δημαγωγού, που το αεροπλάνο έφερε στην Ελλάδα, ως κάποιον από τους μεγαλύτερους οικονομολόγους διεθνώς: Του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ένας χαρισματικός άνθρωπος ο οποίος ευτέλισε λυπηρά, στον μέγιστο βαθμό την έννοια πολιτική, αξιοκρατία, αξιοπιστία, ανέδειξε την διαφθορά και την διγλωσσία και αδιαφόρησε εν τοις πράγμασιν για τους θεσμούς, πλασάροντας τον εαυτό του ως τον μέγιστο αναμορφωτή. Και άλλα πολλά. Λατρεύτηκε όμως γιατί χάιδεψε μαεστρικά τα αυτιά, τις τσέπες και τα πάθη μας. Και η ιστορία τα φέρνει, η πολιτική του η οποία τάχα θα έφερνε την αλλαγή και την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των κοινωνικά αδυνάτων, «ο λαός στην εξουσία», να προκαλεί τώρα την μεγαλύτερη κοινωνική αναταραχή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας εις βάρος αυτών που δήθεν προστάτευσε.

Θα μπορούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου να «αγνοεί» τις συνέπειες της καταστροφικής πολιτικής του στην οικονομία; Τις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ και ΕΘΝΙΚΕΣ συνέπειες, εννοώ.

Έχοντας λάβει διπλώματα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (Νομική Σχολή) το 1940, από το Χάρβαρντ (Μ.Α. Μάστερ Οικονομικών) το 1942 και Ph.D. Οικονομικών το 1943, ειδίκευση στην Οικονομική Θεωρία και Μέθοδο, στη Βιομηχανική Οργάνωση, στη Θεωρία και Μέθοδο της Οικονομικής Πολιτικής και Προγραμματισμού, στα Συγκριτικά Οικονομικά Συστήματα, στην Οικονομική Ανάπτυξη και επίσης Honoris Causa, διπλώματα από το Πανεπιστήμιο Γιορκ(Καναδάς), το φημισμένο Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου, το Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας (Πολωνία), το Πανεπιστήμιο της Μόσχας, το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια (Ιταλία)… Έχοντας υπάρξει μέλος της Αμερικανικής και Αγγλικής Εταιρείας Οικονομικών Επιστημών, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Οικονομικών Επιστημών και μέλος της Οικονομετρικής Εταιρείας… Έχοντας υπηρετήσει ως ακαδημαϊκός στις εξής θέσεις κατά χρονική σειρά:

Υφηγητής, Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ,
Τεχνικός Σύμβουλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στο Bretton Woods όπου ιδρύθηκε η Διεθνής Τράπεζα (World Bank) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF),
Τεχνικός Σύμβουλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών,
Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα,
Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Νορθγουέστερν,
Τακτικός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα,
Faculty Research Fellow Αμερικανικού Συμβουλίου Κοινωνικών Ερευνών,
Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια,
Κοσμήτορας της Οικονομικής Σχολής του Berkeley California,
Σύμβουλος στο Αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, Δ/νση Antitrust (Department of Justice, Antitrust Division),
Guggenheim και Fulbright Fellow,
Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης,
Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Γιορκ του Καναδά,
και εν τέλει (1970-71) Καθηγητής στο Πανεπιστήμιου του Michigan, Ann Arbor (Visiting Professor).

Η θέση της Ελλάδα τότε, άμα τη αναλήψει από τον οραματιστή και οικονομολόγο ήταν η μέρα με τη νύχτα (που μας παρέδωσε). Ήταν δε άκρως ανταγωνιστική και το μόνο που έλειπε από την οικονομία τότε ήταν οι λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Ο τεράστιος, παράλογος και αχρείαστος δανεισμός είναι ως φαινόμενο τόσο ύποπτος και τόσο κραυγαλέα αντεθνικός και δυσώδης που καμία δικαιολογία δεν μπορεί να τον δικαιώσει.

Δεν χρειάζεται ούτε γνώσεις οικονομικές να έχεις, ούτε βαθυστόχαστος οραματιστής να είσαι, για να δεις με κοινό νου, το έγκλημα και την πραγματικότητα. Διότι, 30 χρόνια τώρα, ο Ανδρέας Παπανδρέου προστατεύθηκε και εξυμνήθηκε διότι «έφερε το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα και τεράστιες θεσμικές αλλαγές, ενώ βοήθησε τον απλό άνθρωπο». Τα σφάλματα του «ξεχάστηκαν» ακόμη και από τους ίδιους του τους αντιπάλους. Και κάποια στιγμή, οι «ελπίδες του έθνους» αλληλοκοιτάζονται με δέος......

α¨ μέρος

Ανώνυμος είπε...

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΟΥ ΡΟΥΣΗ ΘΑ ΜΟΛΥΝΕ Ο ΤΖΕΦΡΙ

ευρυνόμη είπε...

Τελικά πολλοί έχουν καί ακόμα περισότεροι θα έχουν από αύριο τα ρούχα τους.Εδώ είναι καί η αγωνία μου, σε τί αύριο θα ζήσουν τα παιδιά μας.
Ναί ο "Ανδρέας ο Μέγας" νομίζω ότι ήταν ότι χειρότερο γιά τα οικονομικά τής Ελλάδας, μιάς Ελλάδας που την άφησε στό θάλαμο ενός νοσοκομείου βιασμένη οικονομικά καί ομαδικά από όλους μας.Ναί πείραμε καί εμείς μέρος τότε καί αυτό πληρώνουμε τώρα.Εχω περάσει από διάφορα οικονομικά Σχολεία στήν Ελλάδα καί στό εξωτερικό καί όλοι οι Δάσκαλοι μου είχαν ακριβώς αυτή την κακή γνώμη γιά την οικονομική ασέλγεια τού Ανδρέα Παπανδρέου πρός την Ελλάδα.Τα παιδιά μας όμως πιστεύω ότι γιά το γιό του θα σπουδάσουν ότι ήταν ο ποιό ανίκανος πολιτικός άνδρας στήν Ιστορία της Χώρας μας.
Όχι γιατί την βρήκε στό θάλαμο τού νοσοκομείου, αλλά γιατί έκανε το πάν όπως καί ο "πολύς" Κώστας Καραμάν αλής να την στείλει στό οικονομικό νεκροκρέβατο της Ευρώπης.
Όχι ΡΕ τα χρήματα μάς τα πείρατε, την Ψυχή καί την Καρδιά τού Έλληνα δέν μπορείτε καί αυτό είναι γραμμένο σε όλα τα Μάρμαρα της Μάνας Γής προδότες.
Ο εφιάλτης σάς περιμένει!!!

big είπε...

Ωρωπός χρόνια τώρα είναι στα πλοκάμια της πολιτικής μαφίας καί τελευταία καί στόν τύπο καί διαδίκτυο.Αν δέν καταλάβεις τόν τρόπο πού σκέπτονται σε σκοτώνουν με όποιο τρόπο μπορούν έστω καί μέσο υπολογιστή.
Συνέχισε γατί έκανες τή διαφορά καί κανένα ποντίκι δέν θα στό χαλάσει ούτε βέβαια καί η γνωστή αλευρωμένη κατσαρίδα πού προφανώς δέν τή βόλευε το γκάλοπ.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ είπε...

Αγαπητή Ευρυνόμη
Νομίζω πως από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκες,στάθηκα δίπλα σου και σε στήριξα όπου και όπως μπορούσα.
Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες από το blog σου,μια αδιαιολόγητη και περίεργη επίθεση προς το προσωπό μου,χωρίς μάλιστα εσύ να παίρνεις θέση γιαυτό.
Προφανώς για να τα δημοσιεύεις ασχολίαστα σημαίνει πως τα εγκρίνεις.
Λυπάμαι πραγματικά γιατί είχα σχηματίσει εντελώς διαφορετική άποψη.
Όσο για τον αγαπητό φίλο(τον οποίο πολύ καλά γνωρίζω και λυπάμαι και γιαυτόν),που μέσα από το δικό μου blog ήθελε να κάνει πολιτική και να προβοκάρει τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου,θα του σύστηνα αν θέλει επώνυμα και αντρίκια να κάνει ένα δικό του blog και να γράφει ότι και όποτε θέλει!
Αγαπητή Ευρυνόμη
Αίρω την εμπιστοσύνη προς το προσωπό σου και σε παιρνάω αυτομάτως στους "φίλους".
Έτσι κάναμε στο ΠΑΛΙΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ Αγαπητή Ευρυνόμη!

Ανώνυμος είπε...

Είναι πραγματικά λυπηρό και σου προκαλεί απο αγανάκτηση ως αηδία που η τύχη σου,η τύχη της χώρας σου να ανήκει αποκλειστικά στα χέρια μορφωμένων-παραμορφωμένων θα έλεγα που το μόνο τους όραμα και ιδεολογία είναι η εξυπηρέτηση συμφερόντων και οχι αυτής της πολύπαθης πατρίδας.Εμείς οι Νεοέλληνες που έχουμε πίσω μας μια λαμπρή ιστορία απο την αρχαιότητα με τους σοφούς,τους ρήτορες της Ακρόπολης και του Παρθενώνα.Εμείς με τους ήρωες που πολέμησαν για την ελευθερία αυτης της χώρας που έδωσαν το αίμα τους θα τρίζουν τα κοκκαλά τους αν μας έβλεπαν υποδουλωμένους,καταχρεωμένους και να θεωρούμαστε η ντροπή της Ευρώπης.Ολα αυτά το φυσικό αποτέλεσμα ανίκανων πολιτικών αδηφάγων αχόρταγων εξουσιών μας έκαναν να σκύβουμε το κεφάλι ποιοί εμείς οι απόγονοι του Κολοκοτρώνη και του Σωκράτη.Θλιβερό.girl.

ευρυνόμη είπε...

Τσαντίλας σάν γνήσιος Ανδρε ι κός.
Το σέβομαι όπως σέβομαι κάθε άποψη από φίλους καί εχθρούς φίλε Στέφανε.
Όχι λάθος κάνεις όπως λάθος κάνει καί ο κύριος Ξύλος όταν ο διαπληκτισμός σας έχει γίνει το θέμα σε όλο τ διαδίκτυο τού Ωρωπού.
Οι διαφορές σας πρέπει να λυθούν "εκτός"κατά τή γνώμη μου, αφού κάνουν κακό καί σε εσάς τούς Ίδιους αλλά καί στόν Δήμο μας.
Δεκτή οποιαδήποτε απόφαση καί γνώμη σου γιά το προσωπό μου καί παρακαλώ να γίνει δεκτή καί η συγνώμη μου αν έθιξα κάποιον από τούς Φίλους μου.
Ειρήνη επί τής Γής τού Ωρωπού, πολλά μάς ενώνουν ας βρούμε κι άλλα.

Ανώνυμος είπε...

Ο ΑΕΙΜΝΙΣΤΟΣ ΔΗΜΑΓΩΓΟΣ ΜΕ ΤΟ ΖΙΒΑΓΚΟ

Β μερος.........


Β μερος.........

Με την ψυχραιμία των δεκαετιών που παρήλθαν, ας δούμε τι ακόμα συνέβη. Αντλώ τα στοιχεία από το βιβλίο του Νικ. Καραβίτη «Δημόσιο Χρέος και Έλλειμμα». Ο Καραβίτης είναι ακαδημαϊκός, καθηγητής της Παντείου και το βιβλίο του κυκλοφόρησε το 2008.

Κοιτάμε αρχικά την ιστορία των Δημόσιων Δαπανών στην Ελλάδα. Με ψυχρά στοιχεία και νούμερα, μακριά από μικροπολιτικές και άλλες σκοπιμότητες. Το 1960 η Ελλάδα έδιδε μηδέν (0) σε τόκους, ως ποσοστό των δαπανών της. Το ποσοστό των δαπανών που αποδίδαμε σε τόκους ανήλθε σε 2,6% κατά την πτώση της Χούντας. Και σε 5,7% άμα τη αναλήψει της εξουσίας από τον «Ανδρέα».

Τα τελευταία 50 χρόνια, το υψηλότερο ποσοστό των δημοσίων δαπανών που κατέληγε σε εξόφληση των ΤΟΚΩΝ από τα δανεικά μας μόνο, καταγράφεται 10 χρόνια μετά. Με την ολοκλήρωση της διακυβέρνησης από τον κ. οικονομολόγο εξ Αμερικής, οι τόκοι εκρήγνυνται. Στην διετία 1982-3 ο κ. Παπανδρέου υπερδιπλασίασε τις κοινωνικές δαπάνες σε μία νύχτα (τα υψηλότερα ποσοστά όμως, για τις κοινωνικές δαπάνες καταγράφηκαν αργότερα). Ο λαός πίνει νερό στο όνομα του λαοπρόβλητου. Ο συνδυασμός της γοητευτικής ρητορίας και του σκορπίσματος δημόσιου (δανεικού) χρήματος ήταν καταλυτικός. Παρ’ όλα αυτά,ας μην παραβλέπουμε, ότι ο κ. οικονομολόγος, είχε την (δημοσιονομική) δυνατότητα να πράξει ό,τι έπραξε. Διότι το χρέος ήταν μόλις στο 40% του ΑΕΠ το 1983 (ήδη, βέβαια, σε 2 χρόνια διακυβέρνησης από 24% του ΑΕΠ είχε ανέλθει σχεδόν στο διπλάσιο).

Μικροπολιτικά και βραχυπρόθεσμα αυτό βοήθησε σημαντικά στην «δημόσια εικόνα» του κ.οραματιστή, καθώς, 40% αύξηση σε μισθούς και συντάξεις είναι μάνα εξ ουρανού για οποιονδήποτε κυβερνήτη, για το «σήμερα» και το «τώρα» του. Το θέμα είναι τι επιπτώσεις έχει σε βάθος χρόνου. Πλέον δεν μας είναι άγνωστες. Τις βιώνουμε με τον χειρότερο τρόπο. Την ίδια περίοδο επίσης, λόγω της υπερδιόγκωσης του χρέους, το νόμισμα μας υποτιμάται συνολικά κατά 30%. Και συνακόλουθα, η αξία των αγαθών και των καταθέσεων, η αξία των εισαγωγών κ.λπ. Αν μιλήσουμε για κρατική ανάπτυξη πάντως, την τελευταία 50ετία σύμφωνα με τον Καραβίτη, το μεγαλύτερο ποσοστό των κρατικών επενδύσεων καταγράφεται στις αρχές του ’60 και στα χρόνια της χούντας. Αυτό και μόνο είναι απαξιωτικό για το πολιτικοικονομικό μας σύστημα.

Η Ελλάδα φτάνει από το 0% του 1960 να αναλώνει το 25% και πλέον των δαπανών της το 1994, σε τόκους. Δανειζόταν, δανειζόταν και δανειζόταν. Για να διορίζουν, να τρώνε, να τρώνε, να τρώνε. Ούτε για ανάπτυξη ούτε για επενδύσεις. Για πελατειακούς σκοπούς και μόνο. O δανεισμός της χώρας την ίδια περίοδο εκτοξεύτηκε. Ποτέ άλλοτε η Ελλάδα δεν δανείστηκε τόσο (% του ΑΕΠ). Αυτό λέει ότι κάποιος (όποιος και να ήταν αυτός, ακόμα κι αν δεν ξέραμε ποιος) ήρθε, άλωσε τα δημόσια ταμεία και έκτοτε το Δημόσιο Χρέος παραπαίει και φυσικά μαζί του πλέον και ολόκληρη η χώρα.


Βλέπουν ακόμα και οι τυφλοί λοιπόν, τι έγινε σε αυτά τα 14 χρόνια. Εκτόξευση δανεισμού. Εκτόξευση των τόκων για αποπληρωμή του δανεισμού. Εκτόξευση του δημοσίου χρέους. Αποστέρηση των χρημάτων για δημόσιες δαπάνες για να αποπληρώνεται ο δανεισμός αυτός.Καθίζηση της δημοσιονομικής εικόνας. Το χρέος αυξήθηκε ως ποσοστό του ΑΕΠ 4 φορές περίπου σε μια δεκαετία. Επειδή όμως αυξήθηκε και το ΑΕΠ ενδιάμεσα, η ονομαστική αύξηση του χρέους ήταν πολλαπλάσια. Πού πήγαν τα λεφτά; Δεν είναι «αλητεία» να καθιστάς την χώρα σου, τόσο σύντομα και τόσο αδυσώπητα ένα υπερδανεισμένο «τσουλάκι» στο διεθνές πιστωτικό κατεστημένο; Και μάλιστα άνευ λόγου και αιτίας; Αυτό, κύριοι, δεν είναι «αλητεία»;

Ανώνυμος είπε...

Η παπανδρεϊκή δημαγωγία ήταν τέτοια την εποχή εκείνη που ενώ από την μία λ.χ. οι προσλήψεις στο δημόσιο υπερδιπλασιάζονταν, οι παροχές και τα ρουσφέτια όπως και τα σκάνδαλα ήταν στην ημερήσια διάταξη (ειδικά στην δεύτερη τετραετία), ο ίδιος ο εμπρηστής δήλωνε πυροσβεστικά «Ή θα αφανίσουμε το δημόσιο χρέος ή το χρέος θα αφανίσει τη χώρα». Συνεπώς έλεγε, το δημόσιο χρέος που ΕΓΩ δημιούργησα θα σας αφανίσει.

Aν συνυπολογιστεί σε όλα τούτα, η τεράστια τρύπα του λεγόμενου πακέτου Ντελόρ, της ευρω-βοήθειας ύψους 1,5 τρις δρχ που κανείς δεν ξέρει που πήγε, το φαγοπότι εξελίσσεται σε πανηγύρι διονυσιακού χαρακτήρα. Αυτό το φαγοπότι που έστησε και ανέδειξε «νέους» οικονομικούς παράγοντες (αυτή ήταν η αναδιανομή του πλούτου, τελικά) και το οποίο ΣΤΕΡΗΣΕ την χώρα από τεράστια έργα υποδομής και αναπτυξιακά, τα οποία ήρθαν 25 χρόνια μετά και όταν η χώρα ήταν ήδη σε δεινή θέση. Και πόσοι έφαγαν και από δαύτα… Αναφέρομαι στην Ολυμπιάδα του 2004.

Ο λύκος φυλούσε λοιπόν τα πρόβατα και κανείς, ούτε λαός, ούτε αντιπολίτευση, ούτε ουδείς άλλος, μπόρεσε να αντισταθεί ή να το αποτρέψει. Από την άποψη αυτή είμαστε όλοι ιστορικά συνυπεύθυνοι. Η πολιτική ιστορία της Ελλάδας, ίδια σε ατέλειωτες κακόγουστες επαναλήψεις: Κάποιοι παρέπαιαν σε ψευτοδιλήμματα και κάποιοι εξήπταν τα πάθη. Σε συνθήκες παραισθήσεων και φανατισμού, λογική δεν υπάρχει και όφελος δεν βγαίνει. Ο βαθμός της υπαιτιότητας και οι επιπτώσεις των εγκληματικών αυτών πράξεων είναι τέτοιες που νομίζω δεν χρειάζονται ειδικότερο σχολιασμό.

Θα μπορούσαμε κάθε χρόνο να ξοδεύουμε άλλα τόσα σε σύγχρονα δίκτυα υποδομής, σύγχρονα σχολεία, νοσοκομεία, να έχουμε μια άριστα οργανωμένη διοίκηση, ένα αληθινά υγιές κράτος πρόνοιας και ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο φευ, βούλιαξε με υπέρογκα ελλείμματα ακριβώς τότε, όταν η περιουσία των ταμείων έγινε πλιάτσικο, προς όφελος των κλαδικών όταν εθνικοποιήθηκαν (έγιναν κρατικές) επιχειρήσεις οι οποίες αργότερα έγιναν άντρο λεηλασίας για τον κομματικό στρατό κάθε εξουσίας έκτοτε, όταν στο απόγειο του βουλιάγματος των δημόσιων οικονομικών ο κ. οικονομολόγος έκραζε στο μπαλκόνι «Τσοβόλα δώστα όλα» και ο λαός στους δρόμους, παραληρούσε για τον κοινωνικά ευαίσθητο αρχηγό του.

Ανώνυμος είπε...

ΜΗΠΩΣ ΛΕΩ ΕΓΩ ΜΗΠΩΣ Ο ΧΑΚΕΡ ΕΧΕΙ ΦΙΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΑΛΕΚΑ;
ΜΗΠΩΣ ΛΕΩ ΤΩΡΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ 'ΜΑΓΑΖΙ';

Ανώνυμος είπε...

Τα κόμματα τής βουλής πιστεύω πώς έκλεισαν την ιστορία τους τουλάχιστον στή μορφή πού τα ξέραμε μέχρι σήμερα .
Ο Παπανδρέας έκανε σίγουρα αρκετά καλά όπως καί εγκληματικά λάθη.Προσπάθησαν πολλοί πρωθυπουργοί από τότε να μαζέψουν αυτα τα λάθη του τα λεγόμενα παπατζηλίκια χωρίς επιτυχία φτάνοντας σήμερα τη χώρα στό χάος.Αυτα
Έτσι είναι Ζαφείρη θες δέν θες καί αυτό έγραψε η ιστορία πού κύκλους κάνει καί έφερε τόν ίδιο του (το μεγαλύτερο λάθος) τόν γιό του να πληρώσει γιά όλα.Δέν εννοώ τα χρήματα γιατί αυτα θα τα πληρώσουμε εμείς, θα πληρώσει τα ΠΑΠΑΤΖΗΛΙΚΙΑ τού πατέρα του τις ΛΑΜΟΓΙΕΣ ΤΟΥ.
Ευρυνόμη όχι χάκερ όχι λάσπη όχι τρικλοποδιές θα φάς από εδώ καί πέρα αλλά θα νιώσεις γιά καλά στό πετσί σου το λεγόμενο ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΣΟΚ πού λιμένετε εδώ καί χρόνια τόν Ωρωπό μία με τόν Μέξη μία με τόν Γαβριήλ μία μέ τα τσιράκια τους.
Καλή μάχη νά έχεις καί μήν μασάς σε λίγο αυτοί οι ΟΛΙΓΟΙ θα φανερωθούν καί θα ξεβρακωθούν.

ευρυνόμη είπε...

Τo τί κρύβει η ψυχή μου τα έθαψα τότε στην αυλή πού παίζαμε.
Ηταν δικά μου μυστικά.
Θα σ' άφηνα να σκάψεις πιο βαθιά χωρίς να φοβηθώ γιατί έχω πονέσει αρκετά για το χώμα που πατώ.
Βγάλτα δέν σε φοβάμε, θα σταθώ και θα σε βλέπω στα μάτια, να γελάς.
Δεν με σκότωσε τότε είμαι δυνατή τώρα.
ΥΓ:Αν ήθελα να κάνω "κακό" θα δημοσίευα τα σχόλια και για εσένα και για όλους.Ναι έχω πολλά αναπόδεικτα για αρκετούς αλλά και για τους γνωστούς "παραπονιάρηδες" Στέφανο και Σπύρο.

Ανώνυμος είπε...

-
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών (1982-83) μιλάει για το «προπατορικό αμάρτημα» της υπερχρέωσης της Ελλάδας

ΒHMA 09/10/2011, 08:13

Ανοιξη του 1962. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επισκέπτεται την Κορώνη της Μεσσηνίας και µένει στο πατρικό σπίτι του φίλου του Δηµήτρη Κουλουριάνου. Είκοσι χρόνια αργότερα (1982) αναθέτει ως Πρωθυπουργός στον παλιό του φίλο (έγκριτο πια οικονοµολόγο και στέλεχος της Παγκόσµιας Τράπεζας) το υπουργείο Οικονοµικών. Η θητεία του Κουλουριάνου ήταν σύντοµη (13 µήνες), γεµάτη από «όχι» σε παροχές που θεωρούσε ότι οδηγούσαν σε νέο δανεισµό. Την περασµένη Τετάρτη «Το Βήµα» τον συνάντησε στο κτήµα του στην Κορώνη. Αγρότης πλέον και οινοπαραγωγός στα 81 του χρόνια, αποκάλυψε άγνωστες λεπτοµέρειες για τη γέννηση της «χιονοστιβάδας του χρέους» και µίλησε για το «καθαρτήριο» που θα οδηγήσει στην επόµενη ηµέρα.

Αλλιώς φανταζόταν τη δεκαετία του 1980 ο Δηµήτρης Κουλουριάνος. «Μετά την πτώση της χούντας, το 1974, υπήρχε διάχυτη ευφορία, νοµίζαµε ότι όλα τα προβλήµατα θα λυθούν αυτοµάτως. Η προσέγγισή µου ήταν ότι το ξεχαρβάλωµα της ελληνικής οικονοµίας απαιτούσε µια περίοδο νοικοκυρέµατος. Χρειαζόµασταν δύο τετραετίες για να αλλάξουµε τις δοµές µε µεταρρυθµίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές». Γρήγορα αντιλήφθηκε ότι το πράγµα πήγαινε αλλού. «Βρε παιδιά, δεν γίνεται “στις 18 Σοσιαλισµό”, δεν περνάς τόσο εύκολα από ένα σύστηµα δυτικό, καπιταλιστικό, σε κάτι άλλο» έλεγε στον στενό κύκλο των συνεργατών του Ανδρέα Παπανδρέου όταν επέµεναν στο σύνθηµα «στις 18 Σοσιαλισµό» τις παραµονές του εκλογικού θριάµβου του ΠαΣΟΚ (18 Οκτωβρίου του 1981).

Μετά τη νίκη ο Παπανδρέου ζήτησε από τον Κουλουριάνο να εγκαταλείψει την Παγκόσµια Τράπεζα και να αναλάβει διοικητής της ΕΤΒΑ. Επιπλέον, του έδωσε θέση στο Κυβερνητικό Συµβούλιο Οικονοµικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΠ). Τον επόµενο χρόνο, στις 4 Ιουλίου του 1982, ο Πρωθυπουργός τού έκανε το τραπέζι στο Καστρί. Του ανακοίνωσε ότι την επόµενη ηµέρα θα γίνει ανασχηµατισµός και ότι αναλαµβάνει υπουργός Οικονοµικών...

Ανώνυμος είπε...

«Οταν ήµουν υπουργός Οικονοµικών, είδα ότι το χρέος άρχισε να παίρνει διαστάσεις πολλαπλασιαστικές» θυµάται ο Κουλουριάνος. Το 1981 το δηµόσιο χρέος έφθανε το 30% του ΑΕΠ – το 1989 ανήλθε σε 72% και σήµερα πλησιάζει το 170%. Το «προπατορικό αµάρτηµα» της υπερχρέωσης συνέβη τη δεκαετία του 1980. Το αίτηµα της αποκατάστασης όσων ζούσαν αποκλεισµένοι και κυνηγηµένοι από το κράτος της Δεξιάς, επί δεκαετίες ολόκληρες, ήταν δίκαιο και κυρίαρχο. Οδήγησε όµως σε νοοτροπίες και πρακτικές που σήµερα θεωρούνται από πολλούς η αρχή των δεινών που υφίσταται τώρα η Ελλάδα. «Ανησυχούσα µε ποιον έφαγε το βράδυ ο Ανδρέας για να δω την άλλη µέρα τι “επιταγή” θα µου έρθει» λέει χαριτολογώντας. Με τη λέξη «επιταγή» εννοεί τη βροχή των αιτηµάτων για παροχές. Παράγοντες του κόµµατος και της κυβέρνησης αποσπούσαν τη συγκατάθεση του Πρωθυπουργού και έµπαιναν µε θράσος στο γραφείο του.

«Και µου έλεγαν» θυµάται «“Εσύ τι το παίζεις; Πρωθυπουργός; Αφού συµφωνεί ο Πρωθυπουργός...”. Κι εγώ απαντούσα: “Ο Πρωθυπουργός µπορεί να συµφωνεί, αλλά σας είπε να πάτε στον ∆ηµήτρη. Και ο ∆ηµήτρης είναι Καραγεώργη Σερβίας 10”.

Εκεί ήταν αυτός που έπρεπε να πληρώσει, το υπουργείο Οικονοµικών».

Η απάντηση του Κουλουριάνου στη βροχή των αιτηµάτων ήταν τις περισσότερες φορές αρνητική. «Χαρακτηριζόµουν πλέον ως συντηρητικός της παλιάς σχολής που ήθελε διόρθωση του συστήµατος και όχι ανατροπή!»...

«Ο Ανδρέας δεν έλεγε ποτέ “όχι”» συνεχίζει ο Κουλουριάνος. «Οταν του µίλαγες στενά για οικονοµικά, αρρώσταινε. Με ρωτάνε µερικές φορές: “Μα δεν ήξερε ο Ανδρέας οικονοµικά;”. Παραήξερε οικονοµικά και γι’ αυτό ακριβώς δεν ήθελε να συζητάει οικονοµικά. Γιατί ήξερε ότι εκεί ισχύει η λογική της οικονοµικής ανάλυσης». Ο υπουργός που πήγαινε στο γραφείο του µε το λεωφορείο και έλεγε «όχι» στις παροχές (κάνοντας έξω φρενών τους συναδέλφους του) δεν άντεξε για πολύ σε αυτή τη θέση. Εµεινε όµως αρκετά για να σχηµατίσει εικόνα. «∆ηµιουργήθηκε µια νοοτροπία, ένας τρόπος σκέψης που είχε αποσυνδέσει την αµοιβή από την προσπάθεια. Η αµοιβή είχε γίνει ένα είδος ανθρώπινου δικαιώµατος» λέει σήµερα. «Ακόµη και σε υπηρεσίες όπως η ΕΡΤ, για παράδειγµα, όπου υπήρχε πλεονάζον προσωπικό, ερχόταν ο υπεύθυνος και µου ζητούσε να προσλάβω 1.200. Του έλεγα ότι δεν γίνεται. Μου απαντούσε “τώρα θα βάλουµε δικούς µας”, ανεξαρτήτως αν χρειάζονταν ή όχι». Τα λεφτά όµως δεν υπήρχαν για αθρόες προσλήψεις και η µόνη λύση ήταν ο δανεισµός. «Εκεί τους είπα ότι αυτό παίρνει πλέον τη µορφή της χιονόµπαλας, κάθε βόλτα και µεγαλώνει»...

Ο Κουλουριάνος παραιτήθηκε στις 10 Αυγούστου του 1983.

Προτού γίνει υπουργός ο Κουλουριάνος µετρούσε ήδη 13 χρόνια στην Παγκόσµια Τράπεζα και είχε συµµετάσχει σε αποστολές σε 20 χώρες. «Γι’ αυτό καταλαβαίνω και πώς λειτουργεί σήµερα η τρόικα» µας λέει, «την έχω κάνει αυτή τη δουλειά». Τον ρωτάµε αν θα αντέξει η Ελλάδα µια έξοδο από το ευρώ. «Η έξοδος από το ευρώ θα είναι αυτοκτονία» απαντάει κοφτά. «Η Ελλάδα βρίσκεται σε τέλµα.

Το ένα πόδι είναι χρέος-έλλειµµα, το άλλο πόδι είναι ύφεση-ανεργία. Οταν σηκώνεις το ένα πόδι να ανασάνεις, βουλιάζει το άλλο. Και το αντίστροφο. Μέχρι να βρεθεί µια σχετικά στέρεη βάση να ανεβείς λίγο πιο πάνω.

Βλέπω ότι αυτή τη δεκαετία η χώρα µας θα µείνει σε αυτό το τέλµα. Είναι µια µεταβατική περίοδος, βρισκόµαστε στο Καθαρτήριο. Οπως έγραψε ο ∆άντης, πρέπει να περάσεις από το Καθαρτήριο για να δεις τον Παράδεισο. Εχουµε σταµατήσει ως κοινωνία, ως οικονοµία, να παράγουµε. Φτάσαµε να πωλούνται σκόρδα Κίνας στην Κορώνη. ∆εν µπορούµε να στηριχθούµε µόνο στις υπηρεσίες και στις ελπίδες ότι θα έρθουν ξένες επενδύσεις. Η νοοτροπία δεν αλλάζει από τη µια µέρα στην άλλη, δεν αλλάζει µε νόµους και µε ρητορεία.

Η παλιά εποχή τέλειωσε

Ανώνυμος είπε...

Ο ΑΕΙΜΝΙΣΤΟΣ ΔΗΜΑΓΩΓΟΣ ΜΕ ΤΟ ΖΙΒΑΓΚΟ


Γ. ΜΕΡΟΣ............

Ποτέ η Ελλάδα δεν μπόρεσε έκτοτε να σηκώσει κεφάλι όσο αφορά την οικονομική της ανεξαρτησία (και όπως θα αποδειχθεί και την εθνική της, πρωτίστως). Αντιθέτως έφτασε 2 φορές στις πύλες του ΔΝΤ, μια το 1985 και μία το 1992. Ο κ. οικονομολόγος, ο οποίος αγνόησε την Βουλή καθ’ όλο το διάστημα της διακυβέρνησής του (κάθε φορά που έμπαινε μέσα ανοίγανε σαμπάνιες), ο οποίος πεισματικά αντιστάθηκε στην ελευθερία των ηλεκτρονικών μέσων, ο οποίος αρνήθηκε τον όποιο τηλεοπτικό διάλογο και έστησε το πιο κίτρινο κουκλοθέατρο που υπήρξε ποτέ εν Ελλάδι και ονομάστηκε «Αυριανισμός» («η εφημερίδα που γκρέμισε τον Καραμανλισμό» σύμφωνα με τον υπότιλό της, τότε, και η οποία εσχάτως στήριξε λυσσαλέα τον Καραμανλή το νεώτερο – βλ. δημοσιογραφικά ανεμολόγια, «νέοι οικονομικοί παράγοντες»), ο οποίος βούλιαξε αυτό που αποκαλείται «ευρύτερος δημόσιος τομέας» καθιστώντας όλες τις ΔΕΚΟ προβληματικές. Δηλαδή ζημιογόνες. Αυτός ο άνθρωπος εξυψώθηκε, διότι έκανε καλό μπαλκόνι (όπως λέμε κρεβάτι), έδωσε ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε για να κρατηθεί στην εξουσία, άλλαξε τελευταία στιγμή τον εκλογικό νόμο όταν έβλεπε ότι δεν υπήρχε καμία δυνατότητα επανεκλογής του το 1989, οδηγώντας την χώρα σε 3ετή ακυβερνησία και χάος, επιμηκύνοντας τον δημοσιονομικό μας μαρασμό, καταλήγοντας σοσιαλιστικά να κόβει βόλτες με το κότερο του Λούβαρη στο Αιγαίο παρέα με την γκόμενά του (δικαίωμα του το τελευταίο)…κ.λπ. κ.λπ. Στην δεκαετία εκείνη ανδρώθηκαν και καθιερώθηκαν πολλά από τα φυντάνια που σήμερα διαφεντεύουν, τάχα, «τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων μας»… Ένας εξ αυτών ο πατριώτης Γ. Καρατζαφέρης, ο οποίος απλά τότε δια της TV Press και του πλούσιου συγγραφικού του έργου, προλείαινε το έδαφος της πολιτικής του εκτόξευσης. Αβάσταχτη ελαφρότητα.


Το «ΠΑΣΟΚ του ΑΝΔΡΕΑ» ήρθε στην εξουσία το 1981…

«Για να εξαλείψει την γραφειοκρατία» ενώ βούλιαξε το κράτος από τις προσλήψεις και δημιούργησε την πιο αργοκίνητη και συνάμα ξεδιάντροπη δημόσια διοίκηση.
«Για να σταματήσει την ακρίβεια» όταν υποτίμησε 30% το νόμισμα και όταν ο μέσος πληθωρισμός την δεκαετία του 1970 ήταν 12%, ενώ τη δεκαετία του 1980 ανήλθε στο 20%.
«Για να προστατεύσει τους μικρομεσαίους». Το κατά κεφαλήν πραγματικό εισόδημα εκφρασμένο σε δολάρια ΗΠΑ αυξήθηκε από 13.443$ το 1981 σε 14.148$ το 1989 δηλαδή σωρευτική αύξηση 5,2%. Ουσιαστικά απομειώθηκε περαιτέρω, λόγω των υποτιμήσεων και του υψηλότατου πληθωρισμού. Μία δραχμή το 1980 «άξιζε» 70 λεπτά το 1990, lλόγω της υποτίμησης) και τελικά γύρω στο μισό, λόγω του πληθωρισμού. Οι Έλληνες έχασαν τα μισά τους χρήματα χωρίς να το καταλάβουν. Επίσης, το κατά κεφαλήν πραγματικό εισόδημα απέκλινε σε σχέση με αυτό των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσής των 15. Πιο συγκεκριμένα, το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. της Ελλάδας από το 63,8% του κοινοτικού μέσου όρου το 1981, υποχώρησε στο 55,6% το 1989. Η ανεργία από περίποιυ 4% ανήλθε σε 8%.
«Για να ανοίξει τους ορίζοντες της παιδείας». Ουδέν σχόλιον.
«Για να κατοχυρώσει την εθνική μας ανεξαρτησία». Επί τούτου: Η υποτέλεια στην οποία έχει οδηγηθεί από καιρού η χώρα και στην οποία σύρεται πλέον επισήμως ανερυθρίαστα με ανυπολόγιστες συνέπειες είναι προϊόν της πολιτικής αυτής. Η πολιτική που ασκήθηκε τότε και συνεχίστηκε ως επί το πλείστον χάριν της πολιτικής σκοπιμότητας και της ακατάπαυστης διασπάθισης του δημοσίου χρήματος έκτοτε, συνιστά μέγιστη εθνική μειοδοσία. Δείτε και παρακάτω.
Η ιστορία της Ελλάδας όμως, είναι γεμάτη από μειοδότες και σωτήρες. Από ρουφιάνους, λαοπρόβλητους, ουρανοκατέβατους και εθνάρχες. Και πάντα την «έξωθεν χείρα». Πολλοί εξ αυτών «κοσμούν» τις πλατείες μας, τα οδόσημα μας, ακόμη και τα βιβλία ιστορίας μας. Το έργο της εξωτερικής «βοήθειας» έχει επαναληφθεί τόσες φορές στην ελληνική ιστορία, που είναι τραγικό…

Ανώνυμος είπε...

Ποιός είναι αυτός πού πείραξε τον Ζαφείρη να τού ρουφήξω το μεδούλι.Αυτό το τέρας δημοσιογραφίας καί κουλτούρας.Μπράβο ρε Στέφαν χάλασε τα όλα καί τα γκάλοπ καί τα λάδια τού δρακουμέλ τού Ξύλου καί πάρε τα φιλαράκια σου για καφέ στό Οναρ.

simvoulio oropou είπε...

Χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι έχουν κοινό "ιερό" βιβλίο την παλαιά διαθήκη.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ -ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΣΜΟΣ ΟΤΑΝ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΔΕΛΦΑΚΙΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ!
Ετσι είναι σαν να λέμε ΞΥΛΟΣ-ΖΑΦΕΙΡΗΣ έχουν την βίβλο τους!
Την ΤΡΕΛΑ!
Οταν τσακώνονται βγαίνουν αλήθειες!

Ανώνυμος είπε...

ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΝ ΛΙΤΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΛΙΑΣΚΟ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΓΑΠ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.ΑΡΓΗΣΑΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΤΕ ΤΑ ΠΑΣΟΚΙΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΧΩΡΑΝΕ ΑΛΛΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΟ ΤΟΥΤΟΥ ΠΑΡΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΑΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΞΗ ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΧΗΛΑΜΟΓΙΟ ΤΟΝ ΔΑΒΡΗ.

Ανώνυμος είπε...

Όποιος έχει κάτι να πεί γιά το Στέφανο να το πεί στα ίσια αλλιώς να σιωπήσει γιά να μήν τα κάνω όλα λίμπα-πράγμα συνηθισμένο γιά μένα.
Ναί δέν λέω είναι λίγο τολμηρή η γραφή του, αλλά έτσι είναι έτσι γεννήθηκε άσε που είναι μόνιμα τσαντίλας λόγο ΑΕΚ.
Κούλ λοιπόν γιατί σάς αλλάξω κι εσάς τα κάδρα!

ο φίλος του
Κίτσος

Ανώνυμος είπε...

Σεναρια χακερισμου.
Α-Ο χακερ ειναι η κοντογιαννη αφου ηταν στη χειροτερη θεση ασχετα αν αυτο θα την πρόδιδε.
Β-Ο χακερ ειναι ο φοριαρης αφου επισης ηταν σε κακη θεση ασχετα αν δεν γνωριζει απο ιντερνετ.
Γ-Ο χακερ ειναι ο βασιλακος αφου ηταν πρωτος ασχετα αν εχει στενη σχεση με την ευρυνομη.
Δ-Ο χακερ ειναι ο ζαφειρης ασχετα αν ηταν δευτερος με μικρη διαφορα απο τον βασιλακο.
Ε-Ο χακερ ειναι ο προβοκατορας φουρναρης γι αυτο αλλαξε και τους ψηφους του ζαφειρη για να τσακωθει με τον βασιλακο.
Ζ-Ο χακερ ειναι ο οικονομακος που γουσταρει να τσακωθουν οι νπδδ οπως τσακωθηκαν και οι αντιδημαρχοι.
Ε-Ολα αυτα ειναι τσαου αλλα εγω πιστευω οτι οπου υπαρχει καπνος υπαρχει και φωτια.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ...





Για να θυμόμαστε οι μεγαλύτεροι και για να μαθαίνουν οι νεότεροι...

Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1943 -1985


H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Είμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία
περιμένοντας.

Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες
ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής
θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και
μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα
ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες
κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε
ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
«μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..






Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν
υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα
θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το
ξεπερνάμε.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά
φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί
συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί
έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και
παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε
χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν
έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να
μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να
περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε
ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη
προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και
μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες
την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...

Αγνώστου ταυτότητας μέχρι στιγμής.
Τον/Την ευχαριστούμε για το ταξίδι...

ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ TO ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ
ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΑ......

Ανώνυμος είπε...

Πολλά σενάρια γεμάτα αλεύρι καί απειλές.
Ετσι είναι φίλτατοι οραματιστές δημιουργίας αφού ξέρατε ότι το κοριτσάκι είναι αδίστακτο εκτός από ρουφιανάκι.Βασιλάκο εσύ την στήριξες άντε τώρα να κανείς παρέα στο Γιαννά και τόν Μπεμπέτσο.Όσο γιά σένα Ζαφειράκο έρχεται η ώρα σου!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Στέφανε μήπως πρίν λαλίσει ο πετεινός θα πουλήσεις καί τον. . . .
Να ξέρεις όμως ότι η φράτζα τής χαμηλόκολης αλευρωμένης κατσαρίδας θα σε σώσει;

Ανώνυμος είπε...

ΝΤΙΝ ΝΤΟΝ ΝΤΑΝ. Καλε για ποιον χτυπαει η κουδουνα? ΦΟΝ oder HERR?

Ανώνυμος είπε...

Το συγκλονιστικό αφιέρωμα στις αποκαλύψεις του Ολυμπία για τους ...
olympia.gr/.../german-occupation-1941-2... - Προσωρινά αποθηκευμένη9 Μάιος 2011 – παιδιά δοσίλογων οι “προοδευτικοί” του μνημονίου .... Λίγες μέρες νωρίτερα του είχε ασκηθεί ποινική αγωγή για τα δημοσιευθέντα άρθρα του κατά την περίοδο της κατοχής, τα οποία, .... ΔΕΞΙΟΙ – ΚΕΝΤΡΩΟΙ -ΚΑΙ- ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ...
Θέματα Ιστορίας