Νοσταλγώ να σ αγγίξω, να σε δω. Με κάθε τρόπο ψάχνω αφορμή, απλά να σου πω σ αγαπώ,
όνειρό μου....
Τα λόγια συνθήματα μικρά , τα κάλυψε η σιωπή σου, τα όνειρα μας προσπερνάς, σαν να μην ήσουν ποτέ
...τα όνειρά μας γυμνά μες τη βροχή, την βροχή της γέφυρας....
σε θέλω εκεί σα ρεύμα στο κορμί μου, σαν άνεμος σκορπίστηκα, νικήθηκα και ας μην πολέμησα....
...βυθίστηκα κ ας μην κολύμπησα, βυθίστηκα τυφλά στα σκοτεινά σου μάτια,
μετρώ τα κύματα , ακόμα, στην σκιά σου, αναπνέω....
....αντικρίζω το φως , κι ας είμαι τυφλός.
Είναι γραφτό ν ανταμώνεις στ ανηφόρισμα σου, τα μουχλιασμένα, τα δειλότροπα,
τα μικρά τα ανθρωπάκια.....μ αν κοιτάξεις...
..κοίτα πίσω τώρα απ της ψυχής σου το χώρισμα, ο ίδιος βλάκας είναι με τα χρόνια,
αυτός που έρχεται ακάλεστος.....
....ποτέ σαν πολεμιστής, πάντα σαν άρρωστος.
Τα λόγια συνθήματα μικρά , τα κάλυψε η σιωπή σου, τα όνειρα μας προσπερνάς, σαν να μην ήσουν ποτέ
εκεί....
.....κι ας είναι τα χρόνια δανικά, κι ας έγιναν αυτά το τέλος, η αρχή.
Αντάμωσα πολλά καλομεγαλωμένα παιδάκια, ταριχευμένα λουλούδια,
ανθρωπάκια, έτοιμα μ άπειρες δικαιολογίες...
...εσάς ρε...
...φθαρμένους , κακόπιστους μ αμφιβολίες,
ανόητες πολιτικές πόρνες,
πεταμένες πολιτικές σερβιέτες
ξενιστές της Αγνής ψυχής, προδότες.
Τα λόγια συνθήματα σου είπα, τα κάλυψε η σιωπή
με το κορμί, την ψυχή μου, την Ξένη ευβοϊκή γη, χωρίς εσένα,
ένα σου φιλί, μια σου αλύγιστη σιωπή, το παρελθόν μπροστά μου έχω βρεί, ξανα.
Στα άγρια κύματα του ερωτά σου, το βυθό σου, ζω και πεθαίνω δίχως τέλος
κι αρχή....
αρκετά σου λέγω, πολύ μας καθυστέρησα.
γίνε το τέλος και η αρχή....
η αρχή.
JAFO
JAFO
