«Ο Αγών μου», «Mein Kampf» (Μάιν Καμπφ) στα γερμανικά, είναι ο τίτλος του μοναδικού βιβλίου που συνέγραψε ο Αδόλφος Χίτλερ. Ένα πολύ μέτριο έως κακό συγγραφικό πόνημα, δίχως δομή, με αφηρημένες σκέψεις και απόψεις, και πάνω απ' όλα εξαιρετικά δυσανάγνωστο. Στις 500 σελίδες του ο Χίτλερ προσπάθησε να εμφανίσει τον εαυτό του ως ιδεολόγο ηγέτη. Συνδυασμός αυτοβιογραφίας και πολιτικού μανιφέστου, «Ο Αγών μου» είναι η Βίβλος του Εθνικοσοσιαλισμού και το αγαπημένο ανάγνωσμα των νοσταλγών του Ναζισμού.
Ο πρώτος τόμος του βιβλίου κυκλοφόρησε στις 18 Ιουλίου του 1925 με τίτλο «Εξόφληση Λογαριασμών». Ο δεύτερος ένα χρόνο αργότερα, με τον τίτλο «Το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα», όπου διατυπώνεται η χιτλερική ιδεολογία που βασίζεται στον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και τον παγγερμανισμό. Το 1930 πήρε την οριστική του μορφή. Ο Χίτλερ επέλεξε τον τίτλο «Τέσσερα χρόνια Πάλης ενάντια στα Ψέματα, τη Βλακεία και τη Δειλία». Ωστόσο, ο εκδότης του Μαξ Άμαν έκρινε ότι ήταν πολύ μεγάλος και τον περιόρισε στον μονολεκτικό «Ο Αγών μου».
Ο Αδόλφος Χίτλερ έγραψε το «Μάιν Καμπφ» στη φυλακή Λάντσμπεργκ της Βαυαρίας το 1924, όταν είχε καταδικαστεί σε πέντε χρόνια φυλάκιση με την κατηγορία της σύστασης συμμορίας και απόπειρας ανατροπής του δημοκρατικού καθεστώτος, μετά το «Πραξικόπημα της Μπυραρίας», όπως έμεινε στην ιστορία η πρώτη προσπάθεια των ναζί να καταλάβουν την εξουσία. Πρώτα το υπαγόρευσε στον συγκρατούμενό του Εμίλ Μόρις και στη συνέχεια στον Ρούντολφ Ες.
Λίγο πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο νεαρός Αδόλφος Χίτλερ φθάνει από τη Βιέννη στο Μόναχο. Είναι πολύ φτωχός αλλά κρατά καλά κρυμμένο το παρελθόν και την καταγωγή του. Ο νεαρός είναι πεπεισμένος για την ανωτερότητα της γερμανικής φυλής και διέπεται από τον έντονο αντισημιτισμό που ήταν ευρύτατα διαδεδομένος στην Αυστρία των αρχών του αιώνα. Στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ο Χίτλερ υπηρέτησε με το βαθμό του δεκανέα στον γερμανικό στρατό και παρασημοφορήθηκε με το μετάλλιο της ανδρείας.
Ο Χίτλερ έρχεται στη Γερμανία σε μια χρονική περίοδο, της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, που η χώρα κυριολεκτικά βράζει. Οι βίαιες οδομαχίες εθνικιστών και κομμουνιστών ήταν μέρος της καθημερινότητας. Την ίδια στιγμή η γερμανική οικονομία παράπαιε και επικρατούσε ατμόσφαιρα πλήρους παρακμής και γενικευμένης απογοήτευσης.
«Ο Αγών Μου» συνοψίζει την αποτρόπαια ιδεολογία του Ναζισμού, που οδήγησε στις εκατόμβες των νεκρών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και στο Ολοκαύτωμα. Βαθύτατα αντισημιτικό, το βιβλίο επισείει σε κάθε ευκαιρία τον Εβραϊκό Κίνδυνο, κάνοντας λόγο για μία εβραϊκή συνομωσία με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία. Εχθρός για τον Χίτλερ είναι και Κομμουνισμός, που έχει εβραϊκές ρίζες. Ως βασικό επιχείρημα για να ενοχοποιήσει τους Εβραίους για τα δεινά των Γερμανών χρησιμοποιεί τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», ένα αντισημιτικό κείμενο, κατασκευασμένο από τις μυστικές υπηρεσίες του τσάρου.
Στο «Μάιν Καμπφ» ο Χίτλερ υιοθετεί τη θεωρία του Ζωτικού Χώρου (Lebensraum), σύμφωνα με την οποία ο γερμανικός λαός έχει ανάγκη νέων εδαφών, κυρίως προς Ανατολάς, για να εκπληρώσει την ιστορική αποστολή του.
Στο βιβλίο αναφέρονται τα στάδια για την επέκταση της Γερμανίας, μετά την ταπείνωση του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό θα επιτευχθεί με ένα πρόγραμμα μαζικού επανεξοπλισμού. Ο Χίτλερ πιστεύει ότι η χώρα του θα πρέπει να συμμαχήσει με τη Μεγάλη Βρετανία, την οποία θεωρεί αδελφή χώρα και τη φασιστική Ιταλία, εναντίον της Γαλλίας και των ανατολικοευρωπαίων συμμάχων της πρώτα και κατά του εβραιομπολσεβικικού καθεστώτος της Σοβιετικής Ένωσης στη συνέχεια. Η τελική μάχη για την παγκόσμια κυριαρχία θα δοθεί το 1980 ανάμεσα στις ΗΠΑ από την μία πλευρά και τη Μεγάλης Βρετανία και Γερμανία από την άλλη.
Ο Χίτλερ χωρίζει τους ανθρώπους αναλόγως της καταγωγής τους. Στην κορυφή βρίσκονται οι «Άρειοι» με τα ξανθά μαλλιά και τα γαλανά μάτια (Ο Χίτλερ είχε καστανά μαλλιά και γαλανά μάτια), ενώ στον πυθμένα κατατάσσει τους Εβραίους και του Τσιγγάνους. Πίστευε ότι οι εβραίοι προσπαθούν να αποτρέψουν την κυριαρχία της Άρειας φυλής, αλλοιώνοντας τα φυσικά της χαρακτηριστικά και πείθοντας τους ανθρώπους της να εγκαταλείψουν την υπεροχή τους, προς χάριν της ισότητας.
Ο Χίτλερ παρουσίαζε τον εαυτό του ως «Υπεράνθρωπο», διαστρέφοντας την έννοια αυτή, που συναντάμε στο έργο του Νίτσε «Τάδε έφη Ζαρατούστρα». Είναι αμφίβολο αν ο μετέπειτα «Φύρερ του Τρίτου Ράιχ» είχε διαβάσει κάποιο και κάποια αράδα από το έργο του σπουδαίου γερμανού φιλόσοφου, γιατί η έννοια του «Υπερανθώπου» στον Νίτσε είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που εννοούσε ο Χίτλερ.
Για τον Χίτλερ η Δημοκρατία δεν εξυπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα του λαού. Συνεπώς χρειάζεται να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με το σύστημα του «Γερμανικού Ηγετικού Κράτους», στο οποίο η εξουσία συγκεντρώνεται στα χέρια ενός ηγέτη, που υποτίθεται ότι εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.
Ως την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί το 1933, «Ο Αγών μου» είχε διαβαστεί από ελάχιστους. Μετά την ανάδειξη του Χίτλερ σε Καγκελάριο της Γερμανίας κυκλοφόρησε σε περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα. Έγινε μάθημα στα σχολεία, ενώ κάθε νέο ζευγάρι στη χιτλερική Γερμανία έπρεπε υποχρεωτικά να αγοράζει ένα αντίτυπο του βιβλίου.
Ο Χίτλερ κράτησε μέχρι τέλους τα δικαιώματα διανομής του βιβλίου του, θησαυρίζοντας στην κυριολεξία. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι μήνυσε, με επιτυχία μάλιστα, έναν αμερικανό εκδότη που είχε προσπαθήσει να το κυκλοφορήσει σε αγγλική μετάφραση.
Στις μέρες μας το εκδοτικό δικαίωμα του «Μάιν Καμπφ» κατέχει, ως τις 31 Δεκεμβρίου 2015, η κυβέρνηση του κρατιδίου της Βαυαρίας. Ο μοναδικός κληρονόμος του Χίτλερ, ο μικρανεψιός του Πέτερ Ράουμπαλ, έχει αποποιηθεί των σχετικών δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση της Βαυαρίας, σε συμφωνία με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βερολίνου, απαγορεύει την έκδοση του βιβλίου στη χώρα και βάζει εμπόδια στις διεθνείς εκδόσεις του.
Όσοι κατάλαβαν γνωρίζουν.Οι υπόλοιποι -γιατί όλα ψήνονται σε 2 λεπτά- δοκίμασαν και πείστηκαν.
ΥΓ. Όχι δεν είναι η αρχή του τέλους.
