ς

ς

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Πέντε Ημέρες Προθεσμία;

 Πόσα πράγματα έχουν περάσει από τη ζωή μας, πόσες στιγμές και πόσες εμπειρίες που έχουν διαρκέσει πέντε μέρες μόνο;
 Πρώτη και καλύτερη η νέα αγάπη που χάσαμε ή το φανταχτερό αυτοκίνητο που ξέκανε ο μικρός γιος, γεγονός για το οποίο δεν μπορώ να πως ότι λυπήθηκα και ιδιαίτερα, διότι το παιδί μου δεν έπαθε τίποτα και η νεότερη αγάπη αποδεικνύεται ακόμη καλύτερη.
 Ήταν όμως και άλλα πολλά που κράτησαν πέντε μέρες μόνο, για τα οποία λυπήθηκα, πολλά που τα προόριζα να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια  που όμως δεν  γλίτωσαν και χάθηκαν σαν αστραπή.
 Όλοι μας δεν την πατήσαμε κάπως έτσι άλλωστε και έχουμε να το θυμόμαστε και να γελάμε  να λυπούμαστε, αλλά ζωντανοί στη σκηνή με ή χωρίς χειροκρότημα.
 Πόσες φορές χάσαμε την ιδανική  εργασία σε πέντε μέρες, ένα πόλεμο το αγέννητο παιδί που δεν γνωρίσαμε ούτε σαν γονείς ούτε σαν φίλοι!
 Λίγο χρειάζεται λοιπόν κανείς  να καταλάβει πως ο καινούργιος άνθρωπος που γνώρισε δε θα μπορέσει να γίνει ποτέ ιδανικός συνεργάτης, πως η δουλειά που φανταζόταν ως τέλεια δεν είναι τελικά και τόσο καλή τώρα που ξεκίνησε το "χαμαλίκι", πως παιδί δεν υπήρχε ποτέ ούτε και γέρος αφού η γριά κότα πάντα έχει καλύτερο ζουμί και λόγο.
Κάποιοι λένε πως είναι καλύτερα να καταλαβαίνουμε πως έχουν τα πράγματα από νωρίς, για να αποφύγουμε τα χειρότερα , πράγμα που σαν διαίσθηση υπάρχει αλλά στην πραγματικότητα διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις επιτυχίας.
 Οι ψευδαισθήσεις  κάνουν καλό και φεύγοντας μας αφήνουν πίσω σοφότερες, λιγότερο πληγωμένους αλλά όρθιους γεμάτους για το σίγουρα καλύτερο αύριο.
 Ένα λάθος  χρειάζεται για να βρούμε το σωστό, μια λάθος δουλειά μπορεί να ανακαλύψουμε κάποιο υπέροχο χόμπι και από μια λάθος εγκυμοσύνη μπορεί να καταλάβουμε πως ήρθε η ώρα να προσπαθήσουμε πραγματικά για να μεταφέρουμε σε κάποιον το DNA μας γιατί απλά όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας και σκέψης
 Έτσι λοιπόν έκανα το ΛΑΘΟΣ την προηγούμενη "πέντε μέρες" μην παίρνοντας σοβαρά την πανηγυριώτικη καταγγελία που σε πέντε μέρες στο συμβούλιο θα μάθουμε πόσο λάθος, όντας αισιόδοξη αλλά επιτυχημένη που δεν έκανα ακόμα μεγαλύτερο μετά του Καπανδριτίου, Καλάμου και τώρα Ωρωπίων!

 Κάποιοι άνθρωποι πρόκειται να αφήσουν το σημάδι τους σ’ αυτόν τον Δήμο,
άλλοι μόνο τον λεκέ τους.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τζαμπα ξυλο!
Τζαμπα μαγκες!
Τζαμπα πολιτικοι!
Τζαμπα πολιτες!
Τζαμπα εθελοντες!
Τζαμπα μαλακες!
Τζαμπα πανηγυρι ομως ποτε!!!!!!

Unknown είπε...

Δηλαδή προχθές πού μού έπεσε πιτιά στό βερσάτσε πάει να πεί ότι λεκιάστηκα μαναρούτσα μου;

Ανώνυμος είπε...

Πάμε σάν άλλοτε σάν Μέξη σάν Γαβριήλ σάν Κελίδου σάν Σύρμα σάν Ρούσση σάν Λίτσα σάν Λίτσα σάν Μάκη σάν πανηγύρι καί λεφτά τά τσακάλια πρώτα.Καί δέν είναι οι αρχηγοί πού φταίνε αλλά οι καπετανέοι την πληρώνουν πάντα καί ποτέ τά καραβόσκηλα.
Άντε τώρα νά σέ δώ Γιάννη από πού θά φυλαχτείτε την τετάρτη καί πόσα κεφάλια θά πάρεις μετά...

Ανώνυμος είπε...

Οταν πέφτουν πάνω σου οι προβολείς τα φώτα τους τυφλώνουν τόσο πολύ που κάποιοι ξεχνούν ποιοί ήταν πριν απο που ξεκίνησαν και που τελικά βαδίζουν.Η προθεσμία της ματαιοδοξίας ισως δεν λήξει ποτέ η προθεσμία που έχεις σαν ανθρώπινη αξία εχει ήδη λήξει κάτι το οποίο αρνούνται αυτοί που πρέπει επιτέλους να καταλάβουν οτι η κορυφή δεν μπορεί να κατακτηθεί μέσα απο μίζερες παλαιομένες πολιτικές του δήθεν.Την ωρα που η χώρα διαλύεται,ο δήμος εχει μείνει άθικτος στο πέρασμα του χρόνου σαν πίνακας βγαλμένος απο το σεντούκι του παρελθόντος.Ολοι εκείνοι που ο μόνος τους στόχος είναι η αυτοπροβολή,θα πρέπει να κοιτάξουν λίγο πιο δίπλα πόση ανάγκη υπάρχει για προσφορά σε συμπολίτες μας.Αυτήν ακριβώς την ώρα σπαταλούνται χρήματα άσκοπα για διασκέδαση.Επειδή δεν είμαστε κακοπροαίρετοι αλλά ρεαλιστές ολα χρειάζονται με μέτρο και προσοχή ειδικά την εποχή που διανύουμε θεωρώ προκλητικά μερικά πράγματα.Υπάρχουν τόσα άλλα που μένουν πίσω για να εισπράξουν κολακείες του τίποτα μα η δίψα για αυτοπροβολή είναι τόσο μεγάλη που δεν σβήνει με τίποτα λιγότερο.Γίνεσαι άραγε περισσότερο άνθρωπος απο τους υπόλοιπους οταν νομίζεις πως είσαι μοναδικός;Η επιλογές σε λάθος χέρια για άλλη μια φορά ολα για το θέατρο και την βιτρίνα τα φώτα και απο πίσω το απόλυτο σκοτάδι.girl....

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ είπε...

Δυο δρόμοι ανοίγονταν μες σε ένα δάσος,κι εγώ,πήρα εκείνον που ΄χε πατηθεί πιο λίγο,κι αυτό τα άλλαξε όλα

Ανώνυμος είπε...

Ακόμη καί τό πολύ φώς είναι απόλυτο σκοτάδι αφού τυφλώνει...άν δέν είσαι ήδη τυφλός!

Ανώνυμος είπε...

ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΦΩΣ ΕΝΟΣ "ΑΝΟΗΤΟΥ" ΕΚ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠAΝΩ?

Ανώνυμος είπε...

Προθεσμία τέλος καί γλέντι σήμερα πάλι ενός κόμματος πού εκτίθεται πάλι γιά κάποιους πού δέν έχουν θέση καθόλου σε δημοτικό συμβούλιο.
Η πλάκα είναι ότι εκτίθεται πάλι από κάποιους άλλους ακόμα χειρότερους καί εκτεθειμένους καί ολοι οι άλλοι αδιάφορα σφυρίζουν!!
Σήμερα μέ αντιηλιακό χωρίς αισθητικό! !!!!!

Ανώνυμος είπε...

ρε παιδια αυτον που επιλεξατε για δημαρχο γιατι τον εχετε εκθεσει ετσι? καθε στιγμη,καθε λεπτο,καθε μερα!ποιοι νομιζουν οτι ειναι καπιοι?δεν βλεπετε πως οτι κανετε ειναι εις βαρος σας?τι νομιζετε οτι εχετε κατακτησει το συμπαν δηλαδη?

Ανώνυμος είπε...

ti egine re paidia anthropoi tis dimotikis arxis psaxnoyn kenourgious sindiasmous ? arxisane ta organa!!!!!!!