Μα η αχτίδες του θα είναι σπάνιες;
Σαν βραδινός ήλιος φωτίζουν , έτοιμες να ξανοιχτούν και πάλι.
Έτοιμες από καιρό να διεκδικήσουν, θαρρείς, το δικαίωμα τους στο όνειρο.
Να βγουν στο ανοιχτό πέλαγος , να ψάξουν να βρουν το δικό τους απάγκιο.
Το δικό τους νησί, να αράξουν στην ηρεμία του κόλπου τους, να σταθούν αγέρωχα σαν ξάρτια ιστιοφόρου με τα φωτάκια τους ανοιχτά, να καθρεφτιστούν στα γαλήνια νερά του και να ξαναγυρίσουν πιο δυνατά πάλι στον ωκεανό της πολιτικής μας ζωης για το Δήμο μας.
Να βουτήξουν στο νερό, να ξεπλύνουν τις παλιές αμαρτίες και αγνά και πάλι, να κινήσουν για νέες περιπέτειες.
Όλα είναι αχνά φωτισμένα, όμορφα και ορθά στα μάτια.
Οι "σκιές" στέκουν ακίνητες, βουβές στην άκρη, μακριά από το βλέμμα. Όλα είναι όμορφα σήμερα ,σαν αποφασίσει ο ουρανός να ανάψει τον φωτεινό του δίσκο.
Ήταν αυτή η ευτυχία που νιώθει κανείς όταν θέλει να προχωρήσει......σάν το Συμβούλιο που όλοι θέλουμε.
Να κόψει κάθε δεσμό του με ότι τον βαραίνει.
Ο δρόμος ατελείωτος, αν γυρίσει πίσω, θα πονέσει πιο πολύ.......
Ο Δήμος μας.
Η δική του αχτίδα........ελπίδα για την ολόλευκη καινούργια σελίδα!
Κάτι κάνατε εχθές...........κάτι να κάνετε Αύριο!
Σαν βραδινός ήλιος φωτίζουν , έτοιμες να ξανοιχτούν και πάλι.
Έτοιμες από καιρό να διεκδικήσουν, θαρρείς, το δικαίωμα τους στο όνειρο.
Να βγουν στο ανοιχτό πέλαγος , να ψάξουν να βρουν το δικό τους απάγκιο.
Το δικό τους νησί, να αράξουν στην ηρεμία του κόλπου τους, να σταθούν αγέρωχα σαν ξάρτια ιστιοφόρου με τα φωτάκια τους ανοιχτά, να καθρεφτιστούν στα γαλήνια νερά του και να ξαναγυρίσουν πιο δυνατά πάλι στον ωκεανό της πολιτικής μας ζωης για το Δήμο μας.
Να βουτήξουν στο νερό, να ξεπλύνουν τις παλιές αμαρτίες και αγνά και πάλι, να κινήσουν για νέες περιπέτειες.
Όλα είναι αχνά φωτισμένα, όμορφα και ορθά στα μάτια.
Οι "σκιές" στέκουν ακίνητες, βουβές στην άκρη, μακριά από το βλέμμα. Όλα είναι όμορφα σήμερα ,σαν αποφασίσει ο ουρανός να ανάψει τον φωτεινό του δίσκο.
Ήταν αυτή η ευτυχία που νιώθει κανείς όταν θέλει να προχωρήσει......σάν το Συμβούλιο που όλοι θέλουμε.
Να κόψει κάθε δεσμό του με ότι τον βαραίνει.
Ο δρόμος ατελείωτος, αν γυρίσει πίσω, θα πονέσει πιο πολύ.......
Ο Δήμος μας.
Η δική του αχτίδα........ελπίδα για την ολόλευκη καινούργια σελίδα!
Κάτι κάνατε εχθές...........κάτι να κάνετε Αύριο!
11 σχόλια:
Κάποιες φορές τους κρίνει και τους κατακρίνει αυστηρά, κάποιες άλλες απορεί και τρελαίνεται.
Η άλλη όψη της γυμνής αλήθειας;
Μπράβο σας.
Πιστευεται αλήθεια ακόμα σε θαυματα;Μακάρι εγω ομως δεν βλέπω μια αχτίδα μέσα στο σκοτάδι των ψυχών που είναι σκλαβωμένες απο μίσος,φθόνο,σύμπλεγμα κατωτερότητας και υπεροψίας.Υπάρχουν εξαιρέσεις που θα ανατείλουν την ελπίδα;Μπορεί ομως πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα κόβουν το βλαστάρι της ελπίδας για να μην την αφήσουν να ανθίσει.Αν δεν δούμε συνεργασίες και συμφωνίες μεταξύ των τοπικών αρχόντων που θα δώσουν ώθηση στην περιοχή μας δεν θα πάμε ποτέ προς τον ήλιο αλλά θα βαδίζουμε με μαθηματική ακρίβεια προς την δύση.Πιστευεται οτι μπορούν να ξεφύγουν απο την μικροπρεπειά τους και να το κατορθώσουν ποιός δεν θα το αναπολούσε αυτό το όνειρο;girl.
ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΩ
afidnos.blogspot.com
Σα να μπαίνει λίγο φως στο τούνελ ή
χειροκροτήστε φίλοι μου η κωμωδία τελείωσε!
Δεν έπρεπε να το 'χα γυρίσει από το ουίσκυ στο μαρτίνι....
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΛΕΙ;
Le Bebetsos
Μαθαίνουμε . . .
10% αυτών που διαβάζουμε
20% αυτών που ακούμε
30% αυτών που βλέπουμε
50% αυτών που βλέπουμε και ακούμε
70% αυτών που συζητούμε
80% αυτών που βιώνουμε
95% αυτών που διδάσκουμε στους άλλους”
Αυτό που συχνά εμποδίζει να πούμε την αλήθεια λοιπόν, είναι ότι μοιάζει πολύ με τα ψέματα των άλλων.
ΑΥΡΙΟ ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ.
Η ευγένεια αξίζει πολλά και δεν κοστίζει τίποτε κ. Οικονομάκο, γι αυτό μην ανοίγεις μαγαζί αν δεν ξέρεις να χαμογελάς.
Ένα χαμόγελο δεν δανείζεται, δεν κλέβεται, δεν αγοράζεται, δεν παίρνεται με το ζόρι γιατί είναι κάτι που έχει αξία όταν δίνεται...
ΑΚΣ
Χρειαζόμαστε Παιδεία σοβαρή, βαθιά, όχι αυτή την τεχνική που συχνάζει στις ημέρες μας, γιατί μόνο μ’ αυτή θα μπορέσουμε και να διακριθούμε και να πορευτούμε σ’ ένα καινούργιο δρόμο αλλά και να διατηρήσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας μας.
Ενα μπράβο σε όλους που έβαλαν το "χεράκι τους" γι αυτό το αποτέλεσμα.
Ήτανε που λέτε ο Οικονομάκος, ο Λίτσας και ο Γιασεμάκης σε ένα αεροπλάνο και
πετάγανε. Πέφτει που λέτε το αεροπλάνο μέσα σε μία ζούγκλα με ανθρωποφάγους. Τους πιάνουν λοιπόν οι ανθρωποφάγοι και τους πάνε στον αρχηγό τους. Εκεί που περίμεναν στο θάλαμο
αναμονής για να μπουν στην καλύβα του αρχηγού πίσω από έναν κυνηγό, έναν
Πόντιο, ένα τρίγωνο Έλληνα-Γερμανού-Αγγλου, έρχεται η σειρά τους. Τους λέει
λοιπόν ο αρχηγός. "Εδώ έχουμε ένα κλουβί με 100 παπαγαλάκια. Ένα από αυτά
είναι αρσενικό. Όποιος το βρει, θα σωθεί"
Πάει πρώτος ο Γιασεμάκης, μπαίνει μέσα, αρχίζει να πιάνει ένα ένα τα
παπαγαλάκια και να τα ψάχνει. Πανικός στα παπαγαλάκια, δεν καθόντουσαν σε
μια μεριά, μπερδευόντουσαν με το που τα άφηνε. Μετά από
μισή ώρα χτυπάει το καμπανάκι,τον βγάζουν έξω , μέσα στο καζάνι για
σούπα!
Δεύτερος μπαίνει ο Οικονομάκος. Αρχίζει και αυτός να ψάχνει τα παπαγαλάκια, αλλά
όποιο έψαχνε, το έβαζε στη τσέπη του, στο πουκάμισό του, γενικά όπου
μπορούσε. Πάνω που βρίσκει το αρσενικό παπαγαλάκι, χτυπάει το καμπανάκι,
τρομάζουν τα άλλα παπαγαλάκια, γίνεται ένας πανικός, πετάνε, χάνει το
παπαγαλάκι. Τον αρπάζουν, τον πετάνε στον φούρνο να τον κάνουν
πίτσα greek lover (αυτή με τις ελιές και τη φέτα ξέρει οΖαφείρης).
Τελευταίος μπαίνει ο Λίτσας. Κλείνουν την πόρτα του κλουβιού, και αρχίζει.
-Είμαι ο Κώστας ο Λίτσας, αυτός που έχασε για 92+!
Πετάγεται ένα παπαγαλάκι "Στ @ρχίδι@ μας!"
-Ωπ! Έλα εδώ εσύ!
Αύριο η συνέχεια.......
Δημοσίευση σχολίου