ς

ς

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Τίποτα κατ' ελάχιστο;

“Αν δεις ξημερώματα πρωτοχρονιάς, έναν τύπο με γένια, σκούφο και σάκο να περπατάει στο σπίτι σου, ξύπνα, σε κλέβουν.Αν δεις ένα μελαχρινό να χαμογελά συνέχεια όταν οι άλλοι καλικάντζαροι φωνάζουν, τότε ξυπνά, σε κοροϊδεύουν.Αν δείς κάποιους άλλους μερικούς, πολλούς να διαπρέπουν με τον εγώ - λόγο τους, τότε ξυπνά, φώναξε τον γιατρό γιατί είναι ονοιροπαρμένοι”
Ο Πρωτοχρονιάς ο Αγιος Βασίλης ο Σάντα Κλάους ο Κλάους Κίνσκι ο Κλάους Μάινε ο Κλάιν Μάιν ο Σεντ Νικ, ο Φάδερ Κρίστμας ο Περ Νοέλ ο بابا نويل ο Αυτός ο κύριος με τα δωράκια ΝΑΙ είναι εδώ με λόγια βαριά, δυο χρόνια μετά, πολιτικάντης, καπιταλιστής όπως και πολλοί άλλοι ηγέτες Πολιτικοί, της Πλάκας, της Εκκλησίας.
Ο Α, Βασίλης, Δήμαρχος, Παπάς, Πολίτης αυτός κληρονόμησε συνταγές -υποχρεωτικά ή όχι - Πολιτικής, κληρονόμησε Σμυρναίικες συνταγές, Βουνίσιες Παραλιακές αλχημείες, από τις οποίες πήρε περιττά κιλά λίπους χαλώντας ίσως, Εικόνα-Συμβούλους-Όραμα.
Ταλέντο που τον έκανε γνωστό σε όλο τον Δήμο μέσα από Σταλινικού-ΥΕΝΕΔ διαφημίσεις στα ΜΜΕ αλλά και από διάφορα kiss my-sites με χαζοχαρούμενες απόψεις επιπέδου MEGA CHANNEL- καφενείου.
Λόγο  των προβλημάτων και ανάμεσα σε πολλές Πολιτικές Βarbie αναγκάζεται, ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ [;]για έξτρα  ΕΙΣ, να καθαρίζει ΚΑΙ καμινάδες από κάθε τζάκι που μυρίζει καρβουνοευρομπριζόλες από τα παλιά καλά ΚΑΡΙΝχρόνια.Για να μην [γιατί;]χαλάσει το χατήρι των κακομαθημένων, Θέλω-Βarbie-ΤραγιΚΟΥΣ-Αction man-σοφιστικέ λουκουμογιατρούς-θέλω να γίνω ΚΑΤΙ -ΨΩΝΙΑ, ο Α καταπιέζεται να βάζει σάλτσα, φορά τη στολή του με την άσπρη γούνα, τις μαύρες μπότες και ξεκινά για το 1/2013 με άγνωστο το τέλος και όχι την Ελπίδα με αυτό το σκεπτικό Πολιτικού ΨΕΥΤΟτσαρλατάνου ανάμεσα σε emo Ηγέτες.Τα μπλεξίματα του Α έχουν απασχολήσει επανειλημμένα την ΟΙ Ε. Είναι γνωστή η διαμάχη του Α με την επιτροπή υπεράσπισης των δικαιωμάτων ΚΑΙ εξ' αιτίας των συνθηκών ΚΑΛΛΙκρατεί.

Ο ΑΥΤΟέλεγχος ανακάλυψε ότι ο Α προσλάμβανε μόνο άτομα με ιδιαιτερότητες έτσι ώστε να εκμεταλλεύεται την επαγγελματική τους ανασφάλεια και να τους επιβάλλει να εργάζονται ΚΑΙ λόγω αμφιβολιών.Σε λίγο φτάνει η Β να μας δείξει ποιο Δρόμο μέχρι τις εκλογές , ΜΕ τον λαϊκισμό του τίποτα περασμένο από φούρνο μικροκυμάτων......με βάρκα την Ελπίδα και την λεπίδα .
Α, Β, Γ, ο Πολίτης είναι και χτυπά την πόρτα αλλά ακούει κανείς εκεί μέσα Χριστουγεννιάτικα........μέχρι το Πάσχα 2014!

Χρόνια Πολλά

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Κατέβα ένα σκαλοπάτι για να διαλέξεις Πολιτική όχι Γυναίκα;

1. Η ζωή είναι σκληρή, ειδικά όταν έχεις την εντύπωση ότι σου χρωστάει κιόλας.
2. Ο κόσμος δεν σου χρωστάει τίποτα, ειδικά όταν δεν έχεις προσφέρει και πολλά σε αυτόν.
3. Δεν μπορείς να κερδίσεις πολλά αν δεν ρισκάρεις, ειδικά όταν είσαι του βρεφονηπιακού αγόρι.
4. Δεν μπορείς να ικανοποιείς τους πάντες, ειδικά όταν δεν κατάφερνες και πολλά με το ένα χέρι.
5. Το χρήμα είναι σημαντικό αλλά δεν είναι το παν, ειδικά όταν δεν το είχες ποτέ.
6. Ο φόβος είναι ο δολοφόνος του μυαλού, ειδικά όταν δεν έχεις και πολύ.
7. Μόνο εσύ μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου και τη ζωή σου, ειδικά τώρα που σκοτείνιασε.
8. Δεν μπορείς να αλλάξεις τους ανθρώπους, ειδικά τους έξυπνους.
9. Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, ειδικά στον μέλλοντα.
10. Η τιμιότητα είναι υποτιμημένη, ειδικά στην πορνεία.
11. Δεν μπορείς να αρνηθείς τα συναισθήματά σου χωρίς να βλάψεις τον εαυτό σου, ειδικά αν είσαι γυναίκα.
12. Το μίσος η οργή και η ζήλια μόνο να σε βλάψουν μπορούν, ειδικά όταν δεν έχεις ένα από τα τρία.
13. Ζώντας στο “τώρα” είναι το μόνο που πραγματικά μπορείς να κάνεις, ειδικά όταν είσαι μόνιμα στην τουαλέτα.
14. Μη φοβάσαι την αβεβαιότητα, ειδικά αν είσαι βέβαιος.
15. Το πάθος είναι κλειδί για την ευτυχία, ειδικά αν έχεις μόνο καρτόκλειδο.
16. Η αλήθεια είναι σχετική, ειδικά αν είσαι φοβερός ψεύτης.
17. Μείνε προσκολλημένος στις προσωπικές σου πεποιθήσεις και αλήθειες, ειδικά αν δεν έχεις τέτοιες.
18. Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος, ειδικά αν είσαι ήδη νεκρός.
19. Κανένα άλλο άτομο δεν μπορεί να σε ολοκληρώσει, ειδικά αν έχεις τελειώσει.
20. Τίποτα δεν είναι πραγματικά ελεύθερο, ειδικά αν είσαι πολιτικός.
21. Τα λόγια είναι πραγματικά ισχυρά, ειδικά όταν δεν ξέρεις κινέζικα.
22. Τίποτα δεν συμβαίνει όπως το φαντάστηκες, ειδικά όταν δεν θέλεις.
23. Το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να αθετήσεις μία υπόσχεση προς τον εαυτό σου, ειδικά όταν σε ψήφισαν.
24. Δεν είσαι υποχρεωμένος να τελειώνεις καθετί που ξεκινάς, ειδικά αν δεν γνωρίζεις γιατί το ξεκίνησες.
25. Η ζωή είναι ένα ταξίδι στο οποίο επιβιβαζόμαστε μόνοι, ειδικά οι λαθρεπιβάτες.
26. Το χάσιμο χρόνου είναι η μεγαλύτερη από όλες τις χασούρες, ειδικά όταν δεν ξέρεις να χάνεις.
27. Πολλοί θα σε αγαπήσουν, μερικοί όχι, ειδικά μερικοί ανώμαλα.
28. Έχεις τη δύναμη να αλλάξεις τη ζωή σου, ειδικά όταν κανείς δεν το περιμένει.
29. Οι αποτυχίες είναι μαθήματα που πρέπει να μαθαίνουμε, ειδικά όταν τα ξέρουμε όλα.
30. Ανταγωνίσου τον εαυτό σου και όχι τους άλλους, ειδικά όταν κολυμπάς.
31. Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, ειδικά όταν χάνουν συνέχεια το δρόμο.
32. Επιλέξτε προσεκτικά τους στόχους και τις υλικές επιθυμίες σας, ειδικά όταν διοικείτε .
33. Τα πιό σημαντικά πράγματα είναι τα πιό δύσκολα να επιτευχθούν, ειδικά όταν νομίζετε ότι μπορείτε.
34. Οι πιό σημαντικές αλήθειες είναι οι πιό δύσκολα αποδεκτές,
 ειδικά όταν με γνωρίζετε όλοι προσωπικά,
ειδικά όταν έχετε πλαγιάσει μαζί μου πάνω από μια φορά,
 ειδικά όταν είστε άσχετοι ρουφιάνοι
ειδικά αν είσαστε πολιτικές ιδέες που από μακριά μοιάζετε με μολύβι
 και κοντά είσαστε μια χοντρή γομολάστιχα.
35. Επιλογή μου η ανωνυμία, ειδικά όταν  επιτρέπει να παρακαμφθούν ταμπού, αδυναμίες, κοινωνικές πιέσεις και νόρμες, ειδικά όταν αυτά προσπαθούν να ξεπεράσουν το κακό, όχι τον νόμο.
 
                      Εκείνοι οι δύο στον Παράδεισο είχαν δύο επιλογές: 
                                   ευτυχία χωρίς ελευθερία
                                                          ή
                     ελευθερία χωρίς ευτυχία. Δεν υπήρχε τρίτη επιλογή,                                      
                                                    εδώ υπάρχει.


Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Πολιτικά Ονειρα Γεμάτα Σοφία;

Αφιερωμένο σε  αγάπη, ίσως της τελευταίας καρδίας με  απαλό κόκκινο χρώμα.

Οι δημότες οι γείτονες, οι φίλοι, οι αργόσχολοι,οι κολλητοί μου 
υποστήριζαν με σθένος οτι απλά είσαι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα
γυναίκας γλάστρας,απλώς μια εμφανίσιμη  κοπελούδα με τίποτα περισσότερο από νεκρό παρελθόν και μηδενικό εγγύς μέλλον.

Αρσενικά θηλυκά προσπαθούν ανεπιτυχώς να σε ξελογιάσουν,με λόγια, με αλκοόλ, με τζέλ στα στενά σου νύχια που από  μακριά ατενίζουν σαν τις ανέραστες ντίβες, παντρεμένες νευρωτικές, κουρασμένες ίσως, πόρνες της ίδιας της όμορφης ζωής, που εύκολα ωστόσο
σε χαρακτηρίζουν απρόσιτη τεχνηέντως πορνοστάρλετ.

 ΕΝΑ χαμόγελο σου η ζωή μου μια αγάπη άνυδρη, ξερή χωρίς
χρώμα ,λόγο ηλικίας είπες ή λάμψης ή της ίδιας εκκωφαντικής αδιαφορίας στο πραγματικό το στημένο το μπλαζέ αυτό που εσύ έπιασες ότι είναι αυτό που σε εκφράζει.Απαντάς σιωπηλά απαντάς απατηλά απαντάς ενδίδοντας ίσως σε ένα θαμπό όνειρο μου.

Γεννήθηκες Γυναίκα και είναι σωστό να γίνεις πρωθυπουργός δήμαρχος φουρνάρισσα δικηγόρος γραμματέας πολιτικός εκπρόσωπος του τίποτα.
 Περπατάς σε υποψιασμένα [;] μαγαζιά χωρίς κούραση σε αυτά που προσφέρουν
άστοχα μαθήματα υποσχέσεων  πάθους, σε φανερά μονοπάτια ενός ψεύτικα πλασμένου κόσμου,κουρασμένου,   με το θεϊκά σμιλεμένο ατίθασο κορμί σου.


Βράδυ, η ίδια ιστορία  με τσιγάρο  αλκοόλ.
τύποις εραστές γεμάτους ένταση,γυναίκες καθρέφτες τοίχους αντανάκλασης, όλοι
προσπαθούν να σε προσεγγίσουν,να μάθουν το μυαλό ή να κλέψουν τη ζωγραφιά από το μυαλό σου την αλήθεια τη γυμνή που πάντα περιμένει γεμάτη σπέρμα να ανθήσει.
Παντρεμένη στην φαντασία μου αφού με βολεύει, να ανήκεις σε αυτόν και σε κανέναν άλλον αφού η φαντασία μου είναι το λάφυρο σου η ίδια μου η Ζωή έτσι απλά  σε ένα πολύπλοκο σπρώξιμο κορμιών ψυχής εμπειριών, νιάτων, χωρίς σοφία.
Απλά jafo

Δεν μας ταιριάζει η συζυγική  σεξουαλικότητα.
της λείπει η αγάπη η πρόστυχα κατ’επιλογή,
συνήθεια της επαναληψιμότητας , ο έρωτας.

Θύμα αθώος θύτης ένοχη ουτοπία σε μια ιστορία γεμάτη  
ΠΟΛΙΤΙΚΑ τριαντάφυλλα, σε μια ΙΣΤΟΡΙΑ χωρίς πρίγκηπα και σίγουρα πολλές γόβες αλήθειας,
σε ένα παραμύθι για δύο με  ψεύτικα όνειρα που
τους ανήκουν.
JAFO

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Πολιτικοί Βιαστές ή Λαθρέμποροι του Δήμου;

Ανατρέχοντας στον 3/2011 στήν  ανάρτηση με τίτλο "η μόνη δικαιολογία του Θεού είναι ότι δεν υπάρχει" επίκαιρη ωστόσο σαν μην πέρασε μια μέρα........
....Δεν ξέρω αν το να κυβερνήσετε τον Ωρωπό ήταν ένα παιδικό όνειρο, η το θεωρήσατε σαν φυσική εξέλιξη, μετά την ιατρική.
Όμως στην περίπτωση τη δική σας κάτι έχει πάει στραβά. Πολύ στραβά. Τόσο στραβά, που ίσως να μη φταίτε ο ίδιος.
Πιθανόν να μη σας έχουν εξηγήσει ότι η διακυβέρνηση ενός δήμου διαφέρει από το παιχνίδι «μονόπολυ».
Στο παιχνίδι, μπορεί να κάνεις ότι θέλεις αφού δεν δίνεις λογαριασμό σε κανένα, αφού και οι συμπαίχτες σου μπορεί να ανέχονται τις όποιες ιδιοτροπίες, χωρίς παρεξήγηση και γκρίνια και αυτό γιατί είσαι «ο γιατρός».
Έτσι λοιπόν είτε χάσεις είτε κερδίσεις δεν έχει κανένα νόημα, δεν παράγεται κανένα αποτέλεσμα που να έχει συνέπειες.
Στη εφαρμοσμένη πολιτική όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Δεν είναι αρκετό να αρπάξεις την εξουσία εκμεταλλευόμενος τα όποια λάθη ή την όποια ανικανότητα του πολιτικού σου αντιπάλου.
Αν και πολύ φοβάμαι ότι δεν ήταν μια απλή «χασούρα» του προηγούμενου, αλλά μια εσκεμμένη «απόδραση».

Δεν θα ασχοληθώ με τους προηγούμενους δημάρχους, αυτούς θα τους κρίνει εκτός από την ιστορία και η δικαιοσύνη [Οικονόμου].
Λοιπόν κύριε δήμαρχε εσύ ανέλαβες την διακυβέρνηση υποσχόμενος πολλά πετραχήλια και μας έφερες μερικούς γκαζοντενεκέδες "αντιδημάρχους" και κάτι "ελενχόμενους" υπαλλήλους.
Είναι νομίζω περιττό να σας πω τους τρόπους που είχατε να επιλέξετε και δεν το κάνατε.
Στο δια ταύτα μήν μιλάς για τους άλλους ότι συκοφαντούν το Δήμο και τον καταστρέφουν γιατί σε κρίνουν. Έχεις μια επιλογή να μην πάθεις ότι δεν έπαθαν οι "άλλοι", μια επιλογή έχεις να μην γραφτείς με μελανά γράμματα.
Να κάνεις εδώ και τώρα "άρση της ασυλίας" για όλους και για όλα, αλλάζοντας τις λάθος επιλογές σου.
Είσαι καλός και τίμιος Ανθρωπος κ. Δήμαρχε, Υλικό έχεις [Λέκας,Βασιλάκος,Ανυφαντής,Παπαγιάννης....] αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος πριν δεις τους Δημότες έτσι όπως δεν τον έχεις δει ποτέ να σηκώνει το Συμβούλιο στα χέρια και να το πετά στην "χωματερή".

Με εκτίμηση
Δεν υπάρχουν ιδέες - υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες - κι αυτές παίρνουν το "μπόι" του ανθρώπου που τις κουβαλάει[Καζαντάκης].

-Σήμερα 28/10 2012.....
και πάνω από ένα χρόνο μετά όλα αυτά τα τόσο πρώιμα τότε συμπεράσματα , γνωρίζοντας και τότε όμως ότι στη Ζωή τυχαίο δεν είναι τίποτα, πιθανόν να μπώ στη φιδοφωλιά να αριθμολογίσω "Πυθαγόρεια" το ονοματεπώνυμο που μερικές φορές επηρεάζει προσωπικότητα και σίγουρα όχι τον τρόπο τού δεν σκέφτομαι και δεν επηρεάζω τη Ζωή μου, πάλι!
Ο Ηγέτης άνθρωπος με τον αποφασιστικό όσο παρορμητικό χαρακτήρα έχει τον τελευταίο λόγο παραβλέποντας όλα αυτά τα πεζά να διαπρεύσει χρησιμοποιώντας πρωτοποριακές εύστροφες ιδέες γεμάτες ρίσκα και μερική οργάνωση αποφεύγοντας όμως την βέβαιη ήττα από ανθρώπους που είχες κερδίσει εμπιστοσύνη έστω κάτω από την πίεση του μπαμπούλα των πρώην αυτοδιοικητικών.
Θα μου πει κάποιος ότι κερδίζει χαμένο έδαφος λαϊκίζοντας με εγωκεντρικές πρωτοβουλίες ρουτίνας σε πρώην αντίπαλους ψηφοφάγους , ερωτοτροπώντας και χάνοντας αυθεντικότητα και αυθορμητισμό ιδίου και συνεργατών , θύμα της πόρνης πολιτικής εξουσίας.
Ούτε η Βουδιστική έννοια της Αναγέννησης που συχνά αναφέρεται ως μετενσάρκωση δεν μπορεί να ζωγραφίσει αυτή τη συμπεριφορά-ελεύθερη πτώση σε πάλε ποτέ [;] πρώην
"πολιτικούς βιαστές λαθρεμπόρους" του Δήμου.

Αλήθεια ακόμη "σού" αρέσει να οργανώνεις τους πάντες-πάντα, νομίζοντας ότι η λαθραία γλυκύτητα και ζεστασιά των ενεργειών σου θα σώσει το "όραμα" από τον διχασμό ;
Με εκτίμηση επίσης, η ιδέα μου είναι αλήθεια;

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

70000000 λόγοι γιά να μήν επιστέψουμε Εκεί;


Οχι πολλά χρόνια πριν  στη ΓΗ αυτά τα γεγονότα ήταν που οδήγησαν στην εχθρότητα μεταξύ των Συμμάχων και του Άξονα  και μετέπειτα σε ένα πόλεμο που ακόμα μένετε:

  • Μετά το τέλος του 1ου Παγκοσμίου πολέμου, η ηττημένη Γερμανία αναγκάστηκε να υπογράψει την Συνθήκη των Βερσαλλιών, χάνοντας έτσι το 13% του εδάφους της, αποκόβοντάς της από τις αποικίες της, απαγορεύοντας την προσάρτηση άλλων χωρών σε αυτή. Η Γερμανία ήταν απεγνωσμένη και καταδικασμένη καθώς ήταν υποχρεωμένη να πληρώνει τεράστια ποσά κάθε χρόνο επί δεκαετίες για τις ζημιές που προκάλεσε σε άλλες χώρες κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο

  • Ο εμφύλιος πόλεμος στη Ρωσία οδήγησε στη δημιουργία της Σοβιετικής Ένωσης υπό τον έλεγχο του Τζόζεφ Στάλιν

  • Στην Ιταλία, ο Μπενίτο Μουσολίνι ως δικτάτορας κέρδιζε δύναμη, υποσχόμενος την δημιουργία μιας νέας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας

  • Το 1931 το στρατιωτικό καθεστώς της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας, επιτέθηκε στη Μαντζουρία και προσάρτησε σε αυτήν δύο επαρχίες της Κίνας. Τα δύο έθνη βρίσκονταν σε σύγκρουση τα δύο επόμενα χρόνια μέχρι την ανακωχή τουTanggu

  • Ο Αδόλφος Χίτλερ, μετά από μια ανεπιτυχή απόπειρα ανατροπής της Γερμανικής κυβέρνησης το 1923, έγινε καγκελάριος της Γερμανίας το 1933. Κατάργησε τη δημοκρατία, οραματιζόμενος έναν άλλο κόσμο βασιζόμενο στο ρατσισμό και οργάνωσε τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, αδιαφορώντας για τη Συνθήκη των Βερσαλλιών και ξεκινώντας τη στρατολόγηση του έθνους. Το 1936 επίσης, παραβαίνοντας τις Συνθήκες της Βερσαλλίας και τουΛοκάρνο, στρατιωτικοποίησε ξανά την περιοχή του Ρήνου

Η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ιταλία, προσπαθώντας να καταστείλουν τη δράση της Γερμανίας, σχημάτισαν το Μέτωπο της Στρέσα. Η Σοβιετική Ένωση, ανησυχώντας για τις βλέψεις της Γερμανίας στην Ανατολική Ευρώπη, υπέγραψε συμφωνία αμοιβαίας βοήθειας με τη Γαλλία.
Τον Οκτώβριο του 1936, Γερμανία και Ιταλία σχηματίζουν τον Άξονα Ρώμης-Βερολίνου και ένα μήνα αργότερα Γερμανία και Ιαπωνία (και οι δύο πίστευαν οτι ο κομουνισμός και η Σοβιετική Ένωση είναι απειλή), υπογράφουν συμφωνία, στην οποία προστίθεται και η Ιταλία ένα χρόνο μετά. Τον Οκτώβριο του 1939, η Ιταλία εισέβαλε στην Αιθιοπία, με τη Γερμανία να είναι το μοναδικό μεγάλο έθνος που να την υποστηρίζει και η Ιταλία με τη σειρά της ανακάλεσε τις αντιρρήσεις της για την πρόθεση της Γερμανίας να προσαρτήσει την Αυστρία σε αυτήν
Στη συνέχεια Χίτλερ και Μουσολίνι υποστήριξαν στον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας, τις δυνάμεις του φασιστή στρατηγό Φρανσίσκο Φράνκο ενάντια στην Ισπανική δημοκρατία που υποστηρίζονταν από την Σοβιετική Ένωση. Τελικά οι πρώτοι κέρδισαν τον πόλεμο στις αρχές του 1939

Το 1939 φάνηκαν και οι επεκτατικές τάσεις του Χίτλερ, προοιωνίζοντας τον επερχόμενο πόλεμο. Η προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία το 1938, της Σουδητίας το 1938 και ολόκληρης της Τσεχοσλοβακίας το 1939, δημιούργησαν αναστάτωση και ανησυχία σε όλη την Ευρώπη. Πολιτικές και στρατιωτικές συμφωνίες υπογράφονταν μεταξύ των χωρών, οι οποίες προσπαθούσαν με διάφορες συμμαχίες να προστατευθούν. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το Σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ με το οποίο η Γερμανία άφησε έξω από τον πόλεμο την Σοβιετική Ένωση, αποτρέποντας έτσι την δημιουργία δύο μετώπων για τονΧίτλερ, τουλάχιστον τα πρώτα δύο χρόνια του πολέμου

Η αρχή του πολέμου θεωρείται η 1η Σεπτεμβρίου του 1939, με την εισβολή των Γερμανών στη Πολωνία και τις ακολουθούμενες κηρύξεις πολέμων στη Γερμανία από την Μεγάλη Βρετανία και την Γαλλία, δύο μέρες μετά. Πολλές χώρες βρίσκονταν αυτή την εποχή ήδη σε πόλεμο, όπως η Αιθιοπία με την Ιταλία και η Κίνα με την Ιαπωνία. Αρκετές χώρες που δεν συμμετείχαν αρχικά, το έκαναν αργότερα ανησυχώντας για την ροή του πολέμου και με αφορμή διαφόρων σημαντικών γεγονότων όπως η εισβολή των Γερμανών στη Σοβιετική Ένωση, τις επιθέσεις στο Περλ Χάρμπορ και την κήρυξη πολέμου στην Ιαπωνία από την Αμερική

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1939, σοβιετικές δυνάμεις εισβάλουν στη Πολωνία από ανατολικά και στις 28, η Βαρσοβία παραδίνεται. Η Πολωνία χωρίζεται στα δύο από τις δύο δυνάμεις, ενώ οι Σοβιετικοί τον Νοέμβριο του ίδιου έτους εισβάλουν στη Φιλανδία και τον Μάρτιο του 1940 οι Φινλανδοί συνθηκολογούν, παραχωρόντας τμήματα της χώρας στους Σοβιετικούς. Τον Απρίλιο του 1940 οι Γερμανοί εισβάλουν και καταλαμβάνουν χωρίς αντίσταση, Δανία και Νορβηγία. Τον Μάιο, οι Γερμανοί βομβαρδίζουν και ξεκινούν επιχειρήσεις σε Ολλανδία, Βέλγιο και Γαλλία. Η Ολλανδία παραδίνεται μόλις σε 4 ημέρες, ενώ μέχρι το τέλους του ίδιου μήνα, οι Γερμανοί καταλαμβάνουν Βέλγιο και Λουξεμβούργο. Ταυτόχρονα, ξεκινά η Μάχη της Γαλλίας. Οι Γερμανοί καταφέρνουν ταχύτητα να εισβάλουν στη χώρα και στις 14 Ιουνίου καταλαμβάνουν το Παρίσι. Η Γαλλία παραδίνεται και παράλληλα ο Μουσολίνι, βλέποντας την επικράτηση της Γερμανίας στην Ευρώπη, κηρύσει τον πόλεμο στους Συμμάχους. Η Μεγάλη Βρετανία μένει μόνη της στην Ευρώπη και ο Χίτλερ ξεκινά τον Αύγουστο, τον βομβαρδισμό της χώρας, ο οποίος κράτησε πάνω από δύο μήνες. Η Βρετανική αεροπορία ωστόσο αποδείχθηκε αποτελεσματική και στο τέλος του Σεπτεμβρίου, η Γερμανία, έχοντας μεγάλες απώλειες στον αέρα, εγκαταλείπει τις αεροπορικές επιθέσεις

Σοβιετική Ένωση και Γερμανιά διασπάνε τη Ρουμανία και η Ιαπωνία εισχωρεί στον Άξονα τον Σεπτέμβριο του 1940. Τον Φεβρουάριο του 1941, ο Χίτλερ στέλνει στη Βόρειο Αφρική τον Ρόμελ, ο οποίος γνωρίζει μεγάλες νίκες έναντια στους Βρετανούς. Τον Μάρτιο του 1941, ο Ρούζβελτ καταφέρνει να περάσει στο αμερικανικό κοινοβούλιο ψήφισμα για οικονομική βοήθεια προς τους Συμμάχους, ενώ οι Γερμανοί κάνουν συνεχώς επιχειρήσεις ενάντια στον εμπορικό συμμαχικό στόλο στον Ατλαντικό (Μάχη του Ατλαντικού), κυρίως με επιθέσεις των υποβρυχίων τους σε νηοπομπές που μετέφεραν εφόδια στην Ευρώπη. Τον Απρίλιο του 1941, η Γερμανία εισβάλει και καταλαμβάνει Γιουγκοσλαβία, Αλβανία και Ελλάδα

Τον Ιούνιο του 1941, η Γερμανία ξεκινά την Εισβολή στη Σοβιετική Ένωση, μια κίνηση που καθόρισε την έκβαση του πολέμου. Μέχρι τον Δεκέμβριο, οι Γερμανοί κατάφεραν να καταλάβουν τις περισσότερες μεγάλες πόλης της Σοβιετικής Ένωσης στο δυτικό τμήμα της χώρας, αλλά σταμάτησαν στη Μόσχα, λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών. Τον ίδιο μήνα, οι Ιάπωνες κάνουν μια ξαφνική επίθεση εναντίον των αμερικανικών δυνάμεων στο Περλ Χάρμπορ, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσχωρούν στους Συμμάχους και μπαίνουν στον πόλεμο. Οι Ιάπωνες συνεχίζουν να εξαπλώνονται στα νησιά του Ειρηνικού και στην ανατολική Ασία, μέχρι τον Ιούνιο του 1942, μετά την μεγάλη τους ήττα στη Μάχη του Μίντγουει. Στην Ευρώπη, τον Ιανουάριο του 1942, οι Σοβιετικοί ξεκινάν την αντεπίθεση, κάνοντας τους Γερμανούς μέχρι το τέλος του έτους να υποχωρήσουν. Έτσι δημιουργείται μια μεγάλη καμπή στη μέχρι τώρα επιτυχή προέλαση των Γερμανών

Στο τέλος του 1942, οι Βρετανοί αναγκάζουν τον Άξονα να υποχωρήσει σημαντικά από τις θέσεις που είχε στη Βόρεια Αφρική, με τη Μάχη του Ελ Αλαμέιν, ενώ με τη βοήθεια των Αμερικανών, το μέτωπο στη Βόρεια Αφρική κλείνει τον Μάιο του 1943, με παράδοση των δυνάμεων του Άξονα. Παράλληλα, ο Χίτλερ οργανώνει μια δεύτερη μεγάλη επίθεση στο Ανατολικό Μέτωπο, την οποία όμως σταματούν οι Σοβιετικοί. Το καλοκαίρι του 1943, οι Σύμμαχοι αποβιβάζονται στη Σικελία, επιτίθενται στην Ιταλία και τον Σεπτέμβριο ο Μουσολίνι παραιτείται από την ηγεσία της χώρας και η Ιταλία συνθηκολογεί με τους Συμμάχους. Ωστόσο, οι Γερμανοί είχαν ήδη οχυρώσει τη Ρώμη και οι μάχες συνεχίστηκαν μέχρι και τον Ιούνιο του 1944, οπότε και οι Σύμμαχοι κατέλαβαν οριστικά τη Ρώμη. Τον Ιούλιο, οι Σύμμαχοι επιχειρούν την Απόβαση στη Νορμανδία, ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του πολέμου, με μεγάλες απώλειες και για τις δύο πλευρές, αλλά με νίκη των Συμμάχων. Στις 25 Αυγούστου ελευθερώνουν το Παρίσι. Οι Σοβιετικοί προελαύνουν συνεχώς στο Ανατολικό Μέτωπο και τον Μάρτιο του 1945 μπαίνουν στην Αυστρία, ενώ οι συμμαχικές δυνάμεις εισβάλουν στη δυτική Γερμανία και συναντώνται με τους Σοβιετικούς στις 25 Απριλίου. Ο Χίτλερ αυτοκτονεί, στο Βερολίνο οι γερμανικές δυνάμεις δεν μπορούν να αντισταθούν και η Γερμανία παραδίνεται. Ο πόλεμος στην Ευρώπη έχει τελειώσει

Ήδη από το 1944, οι Αμερικανοί ξεκίνησαν την αντεπίθεση στη Μάχη του Ειρηνικού. Τον Οκτώβρη του 1944 ο Ιαπωνικός στόλος καταστρέφεται, τον Μάρτιο του 1945, οι Αμερικανοί καταλαμβάνουν το Ίβο Τζίμα και τον Ιούνιο την Οκινάβα και ξεκινούν τον βομβαρδισμό του Τόκιο και άλλων μεγάλων πόλεων της Ιαπωνίας. Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε στις 2 Σεπτεμβρίου 1945 με νίκη των Συμμάχων και με την παράδοση της Ιαπωνίας στην Αμερική, μετά τις πρώτες και μοναδικές στην ιστορία ρίψεις ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι
Ο απολογισμός του πολέμου ήταν τρομακτικός, με 70 εκατομμύρια νεκρούς (πάνω από το 1/3 όλων των θυμάτων ήταν Σοβιετικοί). Η Σοβιετική Ένωση και οι Ενωμένες Πολιτείες αναδείχθηκαν στις δύο υπερδυνάμεις του πλανήτη και ξεκίνησε οΨυχρός Πόλεμος, ο οποίος κράτησε για τα επόμενα 46 χρόνια. Τα επόμενα χρόνια, ιδρύθηκαν τα Ενωμένα Έθνη για να αποφευχθούν μελλοντικοί παγκόσμιοι πόλεμοι και υπέγραψαν τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για όλα τα κράτη-μέλη τους
πηγή www.ww2.gr

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Μόνιμος, πλήρης και κακοήθης Ασημφωνία;


 Ο Οδυσσέας Ελύτης έδωσε στον Ρένο Αποστολίδη μια σπάνια συνέντευξη γιά την Ἐφημερίδα Ἐλευθερία στις 15 Ιουνίου του 1958.
 Ο μοναδικός λόγος του Ελύτη παραμένει δραματικά επίκαιρος [πηγήInsider]
Ζητεῖται ἡ γνώμη σας, κύριε Ἐλύτη, ἡ ἐντελῶς ἀνεπιφύλακτη καί ἀδέσμευτη, ἐπάνω σέ ὅ,τι θεωρεῖτε ὡς τήν πιό κεφαλαιώδη κακοδαιμονία τοῦ τόπου. Ἀπό τί κυρίως πάσχουμε καί τί πρωτίστως μᾶς λείπει; Ποιά θά ὀνομάζατε «πρώτη μάστιγα» τῆς νεοελληνικῆς ζωῆς;
Ἀπό τί πάσχουμε κυρίως; Θά σᾶς τό πῶ ἀμέσως: ἀπό μιά μόνιμο, πλήρη, καί κακοήθη ἀσυμφωνία μεταξύ τοῦ πνεύματος τῆς ἑκάστοτε ἡγεσίας μας καί τοῦ «ἤθους» πού χαρακτηρίζει τόν βαθύτερο ψυχικό πολιτισμό τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ στό σύνολο του!
Ἄ! Ἀρχίσαμε!… Μόνιμος, πλήρης καί κακοήθης ἀσυμφωνία!…
Βεβαίως! Ἀλλ᾿ ἀφῆστε με νά συνεχίσω. Αὐτή ἡ ασυμφωνία δέν εἶναι μιά συγκεκριμένη κακοδαιμονία, εἶναι, ὃμως, μιά αἰτία πού ἐξηγεῖ ὃλες τίς κακοδαιμονίες, μικρές καί μεγάλες, τοῦ τόπου αὐτοῦ. Ἀπό τήν ἡμέρα πού ἔγινε ἡ Ἑλλάδα κράτος ἕως σήμερα, οἱ πολιτικές πράξεις, θά ἔλεγε κανένας, ὅτι σχεδιάζονται καί ἐκτελοῦνται ἐρήμην τῶν ἀντιλήψεων γιά τή ζωή, καί γενικότερα τῶν ἰδανικῶν πού εἶχε διαμορφώσει ὁ Ἑλληνισμός μέσα στήν ὑγιή κοινοτική του ὀργάνωση καί στήν παράδοση τῶν μεγάλων ἀγώνων γιά τήν άνεξαρτησία του. Ἡ φωνή  τοῦ  Μακρυγιάννη δέν ἔχει χάσει, οὔτε σήμερα ἀκόμη, τήν ἐπικαιρότητά της. Σημειῶστε ὅτι δέν βλέπω τό πρόβλημα ἀπό τήν ἀποκλειστική κοινωνική του πλευρά, οὔτε κάνω δημοκοπία.

Δημοκοπία ἀσφαλῶς ὄχι. Πολιτική, ὅμως, ναί. Τό ἐντοπίζετε, δηλαδή, [τό πρόβλημα] κυρίως μέσα στόν χώρο τῆς πολιτικῆς – ἤ κάνω λάθος; Στό κέντρο μάλιστα τοῦ δικοῦ της χώρου. Ἐκεῖ μᾶς πάει τό πρόβλημα πού θέσατε, τῶν σχέσεων μεταξύ λαοῦ καί ἡγεσίας.

Μά ναί. Γιατί εἶναι βασικό. Εἶναι πρῶτο… κι ἄς εἶμαι ποιητής, ἐγώ πού τό λέω, μακριά πάντα ἀπό τήν «πολιτική». Κοιτάξτε: ὁ λαός αὐτός κατά κανόνα ἐκλέγει τήν ἡγεσία του. Καί ὅμως, ὅταν αὐτή ἀναλάβει τήν εὐθύνη τῆς ἐξουσίας –εἴτε τήν ἀριστοκρατία ἐκπροσωπεῖ εἴτε τήν ἀστική τάξη εἴτε τό προλεταριάτο–, κατά ἕναν μυστηριώδη τρόπο ἀποξενώνεται ἀπό τή βάση πού τήν ἀνέδειξε, καί ἐνεργεῖ σάν νά βρισκόταν στό Τέξας ἤ στό Οὐζμπεκιστάν!
             
Στό Τέξας καί στό Οὐζμπεκιστάν; Ποιητικές χῶρες!… Ἤ μήπως θέλετε νά πεῖτε: «Σάν νά βρισκόταν στή χώρα τοῦ ἑκάστοτε ρυθμιστικοῦ ‘‘ξένου παράγοντος’’; Τοῦ ἑκάστοτε… ‘‘προστάτου’’ μας;» Μήπως ἐκεῖ ἀκριβῶς ἔγκειται τό κακό;

Τό εἶπα μέ τρόπο, ἀλλά βλέπω ὅτι τό θέλετε γυμνό. Καί δέν ἔχω ἀντίρρηση νά τό ξαναπῶ φανερά, καί πιό ἔντονα: ἕνας ἀπό τούς κυριότερους παράγοντες τῶν «παρεκκλίσεων» τῆς ἡγεσίας ἀπό τό ἦθος τοῦ λαοῦ μας, εἶναι ἡ ἐκ τοῦ ἀφανοῦς καί ἐκ τῶν ἔξω «προστατευτική» κατεύθυνση. Ἀποτέλεσμα καί αὐτό τῆς ἀπώλειας τοῦ ἕρματος, τῆς «παράδοσης». Ἀντιλαμβάνομαι ὅτι στήν ἐποχή μας ἡ ἀλληλεξάρτηση τῶν ἐθνοτήτων εἶναι τόση, πού ἡ πολιτική δέν μπορεῖ ν᾿ ἀγνοήσει, ὥς ἕναν βαθμό, αὐτό πού θά λέγαμε «γενικότερη σκοπιμότητα». Ὅμως, ὑπάρχει τεράστια διαφορά ἀνάμεσα στήν «προσαρμοστική πολιτική» καί στή δουλοπρέπεια! Αὐτό εἶναι τό πιό εὐαίσθητο σημεῖο τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, «τό τιμιώτατόν του»! Καί αὐτό τοῦ καταπατοῦν συνεχῶς, κατά τόν ἐξοργιστικότερο τρόπο, οἱ ἐκπρόσωποί του στήν ἐπίσημη διεθνῆ σκηνή!

Κι ὁ «ἐπίσημος» ὅρος τῆς δουλοπρέπειας αὐτῆς, κύριε Ἐλύτη; Μήπως εἶναι ὑποκριτικότερος ἀπ᾿  τό «προσαρμοστική πολιτική»; Ἐξοργιστικότερος;

Δέν μ᾿ ἐνδιαφέρει ὁ ἐπίσημος ὅρος τῆς δουλοπρέπειας. Μ᾿ ἐνδιαφέρει ἡ οὐσία. Κι ἐκεῖνο πού ξέρω εἶναι ὅτι μ᾿ αὐτά καί μ’ αὐτά ἐφτάσαμε σέ κάτι πού θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά ὀνομάσω «ψευδοφάνεια». Ἔχουμε, δηλαδή, τήν τάση νά παρουσιαζόμαστε διαρκῶς διαφορετικοί απ’ ὅ,τι πραγματικά εἴμαστε. Καί δέν ὑπάρχει ἀσφαλέστερος δρόμος πρός τήν ἀποτυχία, εἴτε σάν ἄτομο σταδιοδρομεῖς εἴτε σάν σύνολο, ἀπό τήν ἔλλειψη τῆς γνησιότητας. Τό κακό πάει πολύ μακριά. Ὅλα τά διοικητικά μας συστήματα, οἱ κοινωνικοί μας θεσμοί, τά ἐκπαιδευτικά μας προγράμματα, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τούς Βαυαρούς, πάρθηκαν μέ προχειρότατο τρόπο ἀπό ἔξω, καί κόπηκαν καί ράφτηκαν ὅπως ὅπως ἐπάνω σ᾿ ἕνα σῶμα μέ ἄλλες διαστάσεις καί ἄλλους ὅρους ἀναπνοῆς.
«Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΠΕΤΥΧΕ ΩΣ ΓΕΝΟΣ ΑΛΛ᾿ ΑΠΕΤΥΧΕ ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ»
Ὥστε, λοιπόν, ζητᾶτε «δικούς μας ὅρους ἀναπνοῆς»!

Ναί. Καί δέν πρόκειται βέβαια γιά «προγονοπληξία». Τά λέω, ἄλλωστε, αὐτά ἐγώ πού, σ᾿ ἕναν τομέα ὅπως ὁ δικός μου, κήρυξα μέ φανατισμό τήν ἀνάγκη τῆς ἐπικοινωνίας μας μέ τό διεθνές πνεῦμα, καί πού σήμερα μέ ἐμπιστοσύνη ἀποβλέπω στή διαμόρφωση ἑνός ἑνιαίου εύρωπαϊκοῦ σχήματος, ὅπου νά ἔχει τή θέση της ἡ Ἑλλάδα. Μέ τή διαφορά ὅτι ὁ μηχανισμός τῆς ἀφομοιώσεως τῶν στοιχείων τῆς προόδου πρέπει νά λειτουργεῖ σωστά, καί νά βασίζεται σέ μιά γερή καί φυσιολογικά ἀναπτυγμένη παιδεία. Ἐνῶ σ’ ἐμᾶς, ὄχι μόνον δέν λειτουργεῖ σωστά, ἀλλά δέν ὑπάρχει κἄν ὁ μηχανισμός αὐτός γιά νά λειτουργήσει! Καί μέ τή διαφορά ἀκόμη ὅτι, ἐκτός ἀπό ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, ἡ ἡγετική μας τάξη, στό κεφάλαιο τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, ἔχει μαῦρα μεσάνυχτα! Κοιτάξετε μέ προσοχή τά ἔντυπα πού εκδίδει ἡ ἴδια, ἤ πού προτιμᾶ νά διαβάζει, τά διαμερίσματα ὅπου κατοικεῖ, τίς διασκεδάσεις πού κάνει, τή στάση της ἀπέναντι στή ζωή. Οὔτε μιά σταγόνα γνησιότητας! Πῶς θέλετε, λοιπόν, ν᾿ ἀναθρέψει σωστά τή νέα γενιά; Ἀπό τά πρῶτα διαβάσματα πού θά κάνει ἕνα παιδί ὥς τά διάφορα στοιχεῖα πού θά συναντήσει στό καθημερινό του περιβάλλον, καί πού θά διαμορφώσουν τό γοῦστο του, μιά συνεχής καί άδιάκοπη πλαστογραφία καί τίποτε ἄλλο!
Θά μοῦ πεῖτε: εἶσαι λογοτέχνης, καλαμαράς, καί βλέπεις τά πράγματα ἀπό τή μεριά πού σέ πονᾶνε. Ὄχι, καθόλου! Καί νά μοῦ έπιτρέψετε νά ἐπιμείνω. Ὅλα τά ἄλλα κακά πού θά μποροῦσα νά καταγγείλω –ἡ ἔλλειψη οὐσιαστικῆς ἀποκεντρώσεως καί αὐτοδιοικήσεως, ἡ ἔλλειψη προγραμματισμοῦ γιά τήν πλουτοπαραγωγική ἀνάπτυξη τῆς χώρας, ἀκόμη καί ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἀσκεῖται ἡ ἐξωτερική μας πολιτική– εἶναι ζητήματα βαθύτερης ἑλληνικῆς παιδείας! Ἀπό τήν ἄποψη ὅτι μόνον αυτή μπορεῖ νά προικίσει ἕναν ἡγέτη μέ τήν ἀπαραίτητη εὐαισθησία πού χρειάζεται γιά νά ἐνστερνιστεῖ, καί ἀντιστοίχως νά ἀποδώσει, τό ἦθος τοῦ λαοῦ. Γιατί αὐτός ὁ λαός, πού τήν ἔννοιά του τήν ἔχουμε παραμορφώσει σέ σημεῖο νά μήν τήν ἀναγνωρίζουμε, αὐτός ἔχει φτιάξει ὅ,τι καλό ὑπάρχει – ἄν ὑπάρχει κάτι καλό σ᾿ αὐτόν τόν τόπο! Καί αὐτός, στίς ὧρες τοῦ κινδύνου, καί στό πεῖσμα τῆς συστηματικῆς ἡττοπαθείας τῶν ἀρχηγῶν του, αἴρεται, χάρη σ᾿ ἕναν ἀόρατο, εὐλογημένο μηχανισμό, στά ὕψη πού ἀπαιτεῖ τό θαῦμα!
Ὅσο, λοιπόν, καί ἄν εἶναι λυπηρό, πρέπει νά τό πῶ: ὁ Ἑλληνισμός, γιά τήν ὥρα τουλάχιστον, ἐπέτυχε ὡς γένος, ἀλλ᾿ ἀπέτυχε ὡς κράτος! Καί παρακαλῶ νύχτα μέρα τόν Θεό, καί τό μέλλον, νά μέ διαψεύσουν.

Πρίν κλείσομε, κύριε Ἐλύτη, τη συνέντευξη, κάτι πού ἐθίξατε στήν ἀρχή, τό τῆς παλαιᾶς ὑγιοῦς κοινοτικῆς ὀργανώσεως τοῦ λαοῦ μας, πού ἔχει χαθεῖ πιά, πῶς νομίζετε ὅτι θά μποροῦσε ν’ ἀναβιώσει; «Αν κατεβάλλετο προσπάθεια», πρός ποιά κατεύθυνση;

Σέ μιάν ἀναβίωση αὐθεντική δέν εἶναι δυνατόν πιά νά ἐλπίζουμε – ἀλίμονο! Ἑκατόν τριάντα καί πλέον ἔτη ἀχρησίας εἶναι ἀρκετά γιά ν᾿ ἀτροφήσουν ἀκόμη καί οἱ πιό ζωντανοί θεσμοί. Ὡστόσο, ὑπάρχει τρόπος νά πλησιάσουμε, μέ σωφροσύνη καί μελέτη, στή λύση τοῦ προβλήματος, καί αὐτό σαφώς πρός τήν πλευρά τῆς αὐτοδιοικήσεως, μέ τήν πιό αὐστηρή της ἔννοια.
Δέν εἶμαι ἀρμόδιος βέβαια νά σᾶς προτείνω σχέδια. Θά ἤθελα μόνο νά κάνω δύο παρατηρήσεις: ἡ μία εἶναι ὅτι κάθε ἀπόπειρα πρός τήν κατεύθυνση αὐτή θά πρέπει νά βασιστεῖ στή φυσική καί ἱστορική διαίρεση τῆς χώρας σέ μεγάλα διαμερίσματα, πού εἶναι μιά πραγματικότητα δοσμένη, καί ὄχι στή θεωρητική τῆς γεωοικονομίας, ὅπως ἄκουσα νά ὑποστηρίζεται ἀπό πολλούς. Θά εἶναι μεγάλο σφάλμα νά παραγνωριστοῦν οἱ ψυχολογικοί παράγοντες, ἀπό τούς ὁποίους πολλές φορές ἐξαρτᾶται τό μεγαλύτερο μέρος της ἐπιτυχίας. Ἡ ἄλλη παρατήρηση εἶναι ὅτι τά μεγάλα αὐτά διαμερίσματα (μέσα στά ἑλληνικά μέτρα πάντοτε) θά πρέπει νά ὑποδιαιρεθοῦν σέ πολλές μικρές μονάδες, στενότερες καί ἀπό τήν ἐπαρχία, μέ ἀρχές δικές τους καί μέ τή δυνατότητα γιά κοινοπραξίες, προπάντων σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τή γεωργία. Γιατί ὁ πρῶτος ἀντικειμενικός σκοπός εἶναι νά λυτρωθεῖ ὁ πολίτης ἀπό τό «ταμπού» τῆς ἐξουσίας! Καί θά λυτρωθεῖ μόνον ἄν ἔχει τρόπο νά παρακολουθεῖ ἀπό κοντά ποῦ καί πῶς ἀξιοποιοῦνται οἱ θυσίες του, οἰκονομικές καί ἄλλες, πού σήμερα καταβροχθίζονται ἀπό ἕνα μακρινό καί ἀόρατο Φάντασμα.                

                                                               ΥΓ  Ελπίζω να άγγιξε κάποιους.


Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Προθάλαμος του Παρολίγον;

Είναι ένα όνειρο, είναι  μία σειρά από εικόνες αυτό που ζούμε τα τελευταία δυο χρόνια στον μεγάλο   επιτέλους Δήμο Ωρωπού.
Έχω "κατηγορηθεί" για προκατάληψη ενάντια στους κυρίους Οικονομάκο, Γιασεμάκη, Οικονόμου και για αδιαφορία στους Άλλους.Ίσως και αριστερή δέν είμαι.
Ο Καλλικράτης ενόχλησε, ενοχλεί και θα ενοχλεί θέλω να πιστεύω ως  τη λήξη των επόμενων εκλογών, τόσο  σε αίσθηση, συναίσθηση, ιδέες κυρίως πρώην ηγέτες χαμηλού επιπέδου  με αλλοπρόσαλλη ιστορία και συμπεριφορά.
Σου αφιερώνω την ανάρτηση "αγαπημένε κύριε".
Το όνειρο "κύριε" έχει  περιεχόμενο,  δεν έχει ωστόσο  λογική αλληλουχία και σίγουρα φυσική πραγματικότητα αφού δεν περιέχει συνειδητό έλεγχο αυτού που το βιώνει.
Εδώ ξεκινούν και πολλά προβλήματα σου, ειδικά αν δεν συνειδητοποιείς ότι ονειρεύσαι και έχεις περάσει σε μανιακό κόσμο που σου έχει αλλάξει το ονειρικό σου περιβάλλον με την πραγματικότητα.
Στον  ονειρικό κόσμο   ρεαλίζεις θολά έχοντας εαυτό πάντα πάνω στο υψηλότερο βάθρο- εδώ όχι .
Δέν  είσαι σίγουρα στον πραγματικό κόσμο ο ημίθεος με το καταπληκτικό σχέδιο που θα σώσει το Δήμο από την καταστροφή με το μοναδικό ταλέντο και τις εξωπραγματικές σου ικανότητες, παρά μόνο αυτός με την γνωστή χυδαία συμπεριφορά.

 Λέγεται, ότι η Αγαρίστη λίγες μέρες πριν τη γέννηση του Περικλή είδε ένα όνειρο που συχνά συνοδεύετε ή και συνδέετε με ένα μύθο:

"Είδε πως αντί για παιδί απέκτησε ένα λιοντάρι. Ξύπνησε τρομαγμένη και διηγήθηκε το όνειρό της στον Ξάνθιππο και στις δούλες της, λέγοντας πως σίγουρα κάτι κακό επρόκειτο να συμβεί.
Μία από τις δούλες της, όμως, την καθησύχασε λέγοντας πως το όνειρο αυτό κάθε άλλο παρά κακό είναι. Προοιωνίζει τη γέννηση ενός μεγάλου άνδρα, περήφανου και δυνατού σα λιοντάρι, που θα είναι πρώτος ανάμεσα στους ανθρώπους. Λίγες μέρες μετά γεννήθηκε ο Περικλής".

Έχω χρόνια πολλά να δω τέτοιο όνειρο [έκοψα ΚΑΙ τα ναρκωτικά], και επειδή ο Περικλής ονομάζεται και δημιουργός του Χρυσού Αιώνα της Αθήνας,  αυτός ο πρώην έμπειρος αυτοδιοικητικός -καμιά σχέση δεν θα έχει με τον χρυσό αιώνα του Ωρωπού- ούτε λιοντάρι είναι αλλά και οι Δημότες δεν είναι δούλες του για να τον καθησυχάσουν και να τον  κανακέψουν.Θα συνεχίσουν να βλέπουν ποιο απλά όνειρα [με φτηνή τσικουδιά] χωρίς "αυτόν".

Αγαπητές-Αγαπητοί Φίλοι, το να βλέπει κανείς όνειρα   είναι φυσιολογική ανάγκη του οργανισμού,  όταν όμως  κάποιος μείνει άυπνος για αρκετό καιρό και αρχίζει και ονειρεύεται ενώ είναι ξύπνιος, είναι πια ΜΟΝΟ  ενοχλητικός και επιθετικός, οπότε όσο πιο γρήγορα καταλάβει ότι πρέπει να οδεύσει προς τον πολιτικό ύπνο του, τόσο το καλύτερο για όλους μας και κυρίως για τον ίδιο.

Εύχομαι στο Δημοτικό Συμβούλιο Ωρωπού καλύτερες προσπάθειες στο μέλλον.

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Τί κάνεις, Πώς πάς, Καλά είσαι:

Καθόμουν στο γραφείο μου μια μέρα, όταν ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να κάνω ένα επείγον τηλεφώνημα και το έκανα. Ένας άγνωστος άντρας  απάντησε λέγοντας δυνατά "εμπρός";
Ευγενικά του είπα ότι είμαι η Ευρυνόμη , και ότι ήθελα να μιλήσω με την Μαρία. Ξαφνικά κατάλαβα ότι μου έκλεισε το τηλέφωνο  κατάμουτρα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι κάποιος άνθρωπος θα μπορούσε να είναι τόσο αγενής και μάλιστα χωρίς λόγο.
Βρήκα το σωστό νούμερο της φίλης μου και της τηλεφώνησα γιατί είχα κάνει λάθος στα δύο τελευταία νούμερα του τηλεφώνου.
Τα είπαμε, έκλεισα το τηλέφωνο και αποφάσισα να ξανακαλέσω το λάθος νούμερο του αγενή.
Απάντησε ο ίδιος μετά από λίγο και εγώ του φώναξα κάνοντας αντρική τη φωνή μου « είσαι πολύ χαζός» και έκλεισα το τηλέφωνο με δύναμη. Σημείωσα το νούμερο στην ατζέντα μου καταχωρώντας τον με το όνομα "χαζός" και την έβαλα στο συρτάρι μου. Κάθε δύο εβδομάδες περίπου όταν μού έρχονταν οι λογαριασμοί  ή είχα πραγματικά μια άσχημη μέρα συνήθιζα να τον παίρνω τηλέφωνο και να του φωνάζω "είσαι πολύ χαζός» .
Κάθε φορά που το έκανα μου έφτιαχνε τη διάθεση.
Όταν  έκανε την εμφάνιση της η υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων, σκέφτηκα ότι έπρεπε να σταματήσω τα "χαζοτηλεφωνήματα". Έτσι τον πήρα ξανά τηλέφωνο και του είπα : "Γεια σας είμαι   από την τηλεφωνική εταιρεία και θα ήθελα να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε σχετικά για την νέα υπηρεσία αναγνώρισης κλήσεων". Εκείνος μου φώναξε " ΟΧΙ!" και μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Τον ξανακάλεσα αμέσως και του απάντησα "πως να το ξέρεις αφού είσαι χαζός".

Μια μέρα, καθώς πήγαινα στο μαγαζί και ετοιμαζόμουν να παρκάρω το αυτοκίνητο μου στο parking, ένας τύπος με μια μαύρη LEXUS μου έκλεισε το δρόμο και μου πήρε τη θέση, που τόσο υπομονετικά περίμενα, για να παρκάρω το αυτοκίνητο μου. Κορνάρισα και του φώναξα ότι αυτή η θέση ήταν δική μου, καθώς ήμουν εκεί πολύ πριν από αυτόν. Ο ανόητος επιδεικτικά με αγνόησε, αλλά για καλή μου τύχη πρόσεξα, ότι στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου υπήρχε ένα "ΠΩΛΕΙΤΑΙ", πράγμα που χωρίς δεύτερη σκέψη εκμεταλλεύτηκα  αντιγράφοντας το τηλέφωνο του.
Τηλεφώνησα λοιπόν και  απάντησε ο ίδιος ανόητος λέγοντας μου ότι πράγματι αυτός είναι που πουλάει μια μαύρη LEXUS την οποία και έχει ακριβώς παρκαρισμένη απ' έξω από το σπίτι του στην λεωφόρο "χαλκουτσίου".
"Και πώς λέγεστε" τον ρώτησα.
" Το όνομα μου είναι Χρήστος" απάντησε.
" Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να περάσω από εκεί, Χρήστο"
" Φτάνω στο σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα." μου απαντάει.
"άκου Χρήστο, μπορώ να σου πω κάτι ;"
" Ναι"
"Χρήστο, είσαι χαζός!" Το έκλεισα και αποφάσισα να γράψω στην ατζέντα μου το νούμερο του σαν χαζός 2.
Οπότε αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα, είχα 2 χαζούς να καλώ απλά αλλάζοντας σε αντρική τη φωνή μου.
Ωστόσο μετά από κάποιους μήνες  τηλεφωνημάτων και στους 2 χαζούς, συνειδητοποίησα, ότι δεν μου έδινε την ίδια χαρά όπως παλιά.
Μια μέρα τηλεφώνησα στον χαζό 1 πάντα με αντρική φωνή.
"Γεια"
"Είσαι χαζός" ,αλλά δεν το έκλεισα αυτή τη φορά.
" Είσαι ακόμα στη γραμμή?" με ρώτησε.
"Φυσικά," απάντησα
"Σταμάτα να μου τηλεφωνείς," μου φώναξε ουρλιάζοντας.
" Ανάγκασε με" του απάντησα..
" Ποιος είσαι ρε;" με ρώτησε.
" Λέγομαι Άρης"
" Αλήθεια; Και που μένεις αν επιτρέπεται?"
" Μένω στην οδό χαλκουτσίου, χαζέ . Είναι ένα καφέ σπίτι και ακριβώς μπροστά είναι παρκαρισμένη μια μαύρη LEXUS".
Τότε μου λέει, " Έρχομαι από εκεί τώρα και καλά θα κάνεις να αρχίσεις να προσεύχεσαι."
Του λέω, " Ναι, τώρα φοβήθηκα, χαζέ"
Έπειτα, πήρα τηλέφωνο τον χαζό 2. "
Εμπρός;" απάντησε.
" Γεια σου χαζέ" του λέω.
Τότε εκείνος φώναξε, " Αν μάθω ποιος είσαι..."
" Τι θα κάνεις;" του απάντησα.
" Θα σου κόψω τον ποπό" μου ξεκαθάρισε.
Τότε απάντησα, " Λοιπόν χαζέ, να η ευκαιρία που έψαχνες. Έρχομαι τώρα σπίτι σου!"
Έκλεισα το τηλέφωνο και πήρα αμέσως την Αστυνομία, λέγοντας ότι ετοιμαζόμουν να σκοτώσω το gay εραστή μου, ο οποίος μένει στην χαλκουτσίου.
Στη συνέχεια, πήρα τηλέφωνο το ΩΡΩΠΟΣ ΤV και τους ανέφερα για ένα πόλεμο συμμοριών, που γινόταν εκείνη τη στιγμή στη χαλκουτσίου.
Μπήκα γρήγορα στο αυτοκίνητό μου και κατευθύνθηκα στην χαλκουτσίου. . Όταν έφτασα εκεί είδα 2 χαζούς να πλακώνουν αλύπητα ο ένας με τον άλλο μπροστά σε 4 περιπολικά, 1 ελικόπτερο της Αστυνομίας και το πλήρωμα του ΩΡΩΠΟΣ ΤV .

Τώρα πραγματικά αισθανόμουν καλύτερα ίσως γιατί κάποιοι μπορεί να καταλάβουν ότι........... όταν η NASA ξεκίνησε την εκτόξευση αστροναυτών στο διάστημα, ανακάλυψαν ότι τα στυλό δεν δούλευαν σε μηδενική βαρύτητα καθώς το μελάνι δεν κυλούσε στην επιφάνεια γραφής.
Για να λύσουν αυτό το πρόβλημα, προσέλαβαν την Andersen Consulting (Accenture σήμερα). Τους πήρε μια δεκαετία και 12 εκατομμύρια δολάρια. Έφτιαξαν ένα στυλό που δούλευε σε μηδενική βαρύτητα, ανάποδα, μέσα σε νερό, σε κάθε είδους επιφάνεια συμπεριλαμβανομένου και του κρυστάλλου και σε θερμοκρασίες από πάγο μέχρι πάνω από 300 βαθμούς Κελσίου.

Οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν απλά μολύβι.........αφήνοντας πίσω Αμερικάνους... Χρήστους.... Κωστάκηδες....Γιαννάκηδες.....Αρηδες.......που έτσι κι αλλιώς τους είχαν για χαζούς και πριν.
Δεν είναι παραμύθι ούτε και αλήθεια αλλά κάτι σαν εικονική πραγματικότητα που "χωρά" αρκετά έξυπνα χαζά σχόλια.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Το Ελεον να Μπεί στη Θέση του No 2;

Περίμενα με πολύ ενδιαφέρον τη δίκη «Ρούσση» σχετικά με τη χωματερή του Συκαμίνου.

Το ενδιαφέρον έγινε πολύ πιο έντονο μετά το ολοσέλιδο δημοσίευμα της Realnews την προηγούμενης Κυριακής.

Ένα δημοσίευμα καταπέλτης, το οποίο είχε ΗΔΗ βγάλει την απόφαση, η Αυτοδιοικητική Συνεργασία έκλαιγε ήδη τον «μακαρίτη» και μπροστά από τα μάτια μου πέρναγαν εικόνες εκτέλεσης!
Μπροστά πάει αυτός ο ινγκόγνιτο , με τη μαύρη κουκούλα και τον δίμετρο πέλεκυ, ακολουθεί σιδηροδεσμιος ο «κακούργος» συνοδεία των φρουρών του, ενώ οι τοπικές αρχές παρακολουθούν όρθιες στην ειδική εξέδρα που έχει στηθεί !!!
Και ξαφνικά ….. εκεί που όλο το πλήθος έχει μαζευτεί γύρω από το συντριβάνι του Συκαμίνου (εκεί θα έπεφτε το κεφάλι του  «κακούργου»,( μη λερώνουμε και τους δρόμους και δεν έχουμε προσωπικό να τους καθαρίσει), εκεί, που λέτε, που  όλα ήσαν έτοιμα, ξαφνικά σκάει μύτη ένας ασθμένων δικολάβος κρατώντας ένα πάπυρο στα χέρια και κραυγάζοντας «stoοop , σταματείστεεε, άκυροοοο. Δεν προσήλθαν οι μάααρτυρες και δεν έγινε  η δίκηηη!!!!».
Η μουσική σιγά-σιγά δυναμώνει και τα λόγια του Μπόμπ Ντίλαν, διασκευασμένα από τον Διονύση Σαββόπουλο, από το «Αγελλος Εξάγελλος», πλημμυρίζουν την ατμόσφαιρα…. «….κι αφού δεν είχε νέα  ευχάριστα να ‘πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα!».
Και η εικόνα χάθηκε, έσβησε και προσγειώθηκα στην σκληρή πραγματικότητα!

Ρε καραγκιόζηδες τι λέτε;

Μας κοροιδέυετε κατάμουτρα;

Απουσίαζαν, λέει από τους μάρτυρες κατηγορίας , η πρώην Γραμματέας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος Μαργαρίτα Καραβασίλη και οι δυο ελεγκτές περιβάλλοντος των οποίων τα ονόματα δεν αναφέρονταν πουθενά, γιατί δεν είναι φίρμες!
Ε και;
Νομικά, με τις λίγες γνώσεις που διαθέτω, αρκούσαν στο δικαστήριο οι εκθέσεις αυτοψίας και οι μαρτυρικές καταθέσεις που έχουν ΗΔΗ δώσει, κατά τη διάρκεια της ανάκρισης και τοι 3 μάρτυρες.

Μόνο η πλευρά «Ρούσση» είχε λόγο να ζητήσει την αναβολή, λόγω της απουσίας των παραπάνω, με το σκεπτικό, να  προσπαθούσε κατά την διαδικασία να ανέτρεπε , με ερωτήσεις προς αυτούς , τις εκθέσεις τους.

Αρα την επιστημονικά τεκμηριωμένη (;)  άποψη την είχαν οι δικαστές, οι άλλοι τουλάχιστον 2 βασικοί μάρτυρες κατηγορίας, ο Δήμαρχος και ο μηνυτής , ήσαν παρόντες και θα μπορούσαν να καταθέσουν τα πάντα, άρα;
Προς τι η αναβολή;
Για την «ομηρία» Ρούσση, που έγραψε και ένα τοπικό site του Ωρωπού; Μπάαα !
Μου είναι αδιανόητο  , η πλευρά των μηνυτών , να μην γνωρίζει ότι και τον Σεπτέμβριο του 2013 μπορεί να ξαναδωθεί κι άλλη αναβολή για τον …..Σεπτέμβριο του 2014, δηλαδή 3 μήνες ΜΕΤΑ τις δημοτικές εκλογές!!!

‘Η περιμένουμε να δούμε πως θα διαμορφωθούν οι συνδιασμοί, οι συμμαχίες και το αποτέλεσμα των εκλογών….. ε και τότε βλέπουμε;

Γιατί εγώ «φοβάμαι»  ότι στο τέλος θα «κρεμαστεί» ο μηνυτής , μένοντας μόνος κατήγορος !

Και πάλι πάμε στα σοβαρότερα:

α) Η χωματερή, κατά τις έγγραφες δηλώσεις  ΟΛΩΝ, ήταν 20ετίας, το ίδιο και τα απορρίματα. Γιατί δεν είναι κατηγορούμενοι και οι προ Ρούσση Κοινοτάρχες Συκαμμίνου;

β) Από τον Οκτώβρη του 2011 (πέρασε κι όλας ένας χρόνος) γιατί ΚΑΜΜΙΑ ΑΡΧΗ , κρατική δημοτική, τοπική δεν έκανε το παραμικρό, ώστε να πάψει να υφίστατε αυτή η «φονική» χωματερή, το «απίστευτο σκάνδαλο χρόνιας ρύπανσης….»  που έγραψε και η Realnews;

γ) Η χρόνια ρύπανση του Ασωπού, από τις εκατοντάδες βιοτεχνίες και βιομηχανίεςκτης περιοχής που ρέει είναι αθώες περιστερές, μπροστά στο «έγκλημα» Ρούσση;

Γιατί καμμία δημοτική Αρχή του Ωρωπού, δεν μήνυσε ΠΟΤΕ, καμμία τοπική βιομηχανία; Μήπως επειδή στην πραγματικότητα, έχουν γραμμένη την υπόθεση «Ασωπού» στα παλαιότερα των υποδημάτων τους (μη γράψω τίποτε άλλο βαρύτερο) και όλες οι φωνές και οι εκδηλώσεις είναι για το θεαθήναι;

δ) Γιατί δεν μήνυσε τον Ρούσση ο Δήμαρχος Ωρωπού κ.Γιάννης Οικονομάκος, από τον Οκτώβρη του 2011 αλλά προσήλθε ως λάβρος μάρτυρας μετά την μήνυση εκδότη τοπικού εντύπου, γνωστό για τη σχέση λατρείας που έχει με τον πρώην Κοινοτάρχη;

ε) Και για να ευθυμήσουμε , αν η μείζωνα αντιπολίτευση που δήμου Ωρωπού είχε χιούμορ ή μυαλό (δεν θέλω να σας πως ότι λείπουν και τα δύο, μακριά από μένα τέτοια σκέψη) , θα είχε μηνύσει την νυν δημοτική αρχή του δήμου Ωρωπού για εγκληματική αμέλεια, σχετικά με την προστασία του περιβάλοντος αλλά και των κατοίκων της περιοχής, λόγω του ότι εγκαίρως δεν έκανε τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να κλείσει η «φονική» χωματερή….κλπ…..κλπ……

Ε ρε γλέντια που θάχαμε τότε….

Εν κατακλείδι: Πολύ τζερτζελές για το απόλυτο τίποτα!

Ο φίλος Θωμάς θα πανηγυρίζει  ήδη λέγοντας «ας με δικάζεται αν είχατε αποδείξεις», ο φίλος Γιάννης λέει «τώρα τη γλύτωσες, αλλά την επόμενη φορά……» και ο φίλος Τάκης μονολογεί «τι έγινε ρε παιδιά; Τι συνέβη; Εμένα άλλα μου είχατε πει!!!».

                        Ο

         και νομικά γνωρίζω

Κωνσταντίνος Γκαρπούσης / ypervasinews.gr

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Βατραχομυομαχία στόν Ωρωπό;

Τα νερά του Μαλαγγιώτη, πριν χυθούν στη θάλασσα, στέκονταν εκεί
στους καλαμιώνες, ξέρετε, και σχημάτιζαν μια μικρή λίμνη.
΄Ενας διψασμένος ποντικός πήγε κάποτε να πιεί νερό.
Ο βάτραχος τον είδε και τον ρώτησε:
- Ξένε, ποιος είσαι; Γιατί ήρθες εδώ; Ποιανού είσαι;
Πες μου όλη την αλήθεια για σένα και το σόι σου και θα σε
πάρω σπίτι μου, θα σου δώσω ακριβά δώρα και θα σε κάνω φίλο μου.
Ξέρεις, εγώ είμαι ο βασιλιάς των βατράχων της περιοχής.
Ο ποντικός του απάντησε:
- Γιατί ρωτάς για τη γενιά μου, αφού είναι γνωστή σε όλους
εδώ πέρα ; Είμαι γιος πριγκίπισσας, μεγαλωμένος με όλων
των ειδών τα καλούδια που βγάζει η περιοχή. Πώς θα με κάνεις
φίλο σου, αφού είμαστε τόσο διαφορετικοί;
 Εσύ βρίσκεις το φαγητό σου στο νερό. Εγώ τρώω ό,τι και οι
άνθρωποι. Είμαι γενναίος. Φοβάμαι μόνο το γεράκι, τη νυφίτσα
και τις ποντικοπαγίδες! Κανέναν άλλο, ούτε τους ίδιους τους
ανθρώπους! Δεν τρώω ραδίκια, λάχανα, κολοκύθες, πράσα και
μαϊντανό σαν κι εσένα.
Ο βασιλιάς βάτραχος χαμογέλασε και του είπε :
- Ξένε, όλο στο φαΐ έχεις το νου σου. Κι εμείς απολαμβάνουμε
πάρα πολλά πράγματα, αφού μπορούμε να ζούμε μέσα κι έξω από
το νερό. Αν θέλεις να τα γνωρίσεις, ανέβα στην πλάτη μου,
κρατήσου καλά και θα σε πάω μια βόλτα στο σπίτι μου!
Ο ποντικός ανέβηκε και χαιρότανε την βόλτα πάνω στο νερό,
όταν ήρθε ξαφνικά ένα τσουνάμι, τον έκανε μούσκεμα και τον
έριξε από την πλάτη του βάτραχου. ΄Εκλαψε, κοπανήθηκε και
προσπάθησε να κολυμπήσει προς τη στεριά κάνοντας την ουρά του
τιμόνι. Δεν του έφτανε αυτό το κακό, αλλά παρουσιάστηκε κι ένα
πεινασμένο νερόφιδο, σκέτη απειλή και για τους δυο !
Ο βάτραχος, άριστος κολυμβητής, έκανε μια βουτιά στα θολά νερά
και την κοπάνησε, εγκαταλείποντας τον φίλο του αβοήθητο.
Ο καημένος ο ποντικός, έχοντας βρεγμένη τη γούνα του, πώς να τα
καταφέρει ; Μάταια φώναζε τον βάτραχο να τον βοηθήσει και τον
έβριζε για την δειλία του. Δεν άντεξε άλλο και πνίγηκε.
΄Ενας άλλος ποντικός στεκόταν στην όχθη και παρακολουθούσε
όλη τη σκηνή. ΄Ετρεξε στη ποντικοφωλιά και είπε τα κακά μαντάτα
με το νι και με το σίγμα στον πατέρα του πηγμένου.
Ο γερο-ποντικός, είχε ήδη χάσει άλλους τρεις γιούς του από
διαφορετικές αιτίες, άκουσε τα μαντάτα κι έπαθε νευρικό κλονισμό.
Με πόνο και αγανάκτηση κάλεσε όλους τους ποντικούς της περιοχής,
τους είπε ότι θεωρεί τον βάτραχο απόλυτα υπεύθυνο για τον πνιγμό
του παιδιού του και τους έπεισε να πάρουν εκδίκηση κάνοντας πόλεμο.
Ο ΄Αρης, ο θεός του πολέμου, έδωσε στους ποντικούς μπρούντζινα
ακόντια και τους βοήθησε να φορέσουν πανοπλίες.

Οι βάτραχοι, στο μεταξύ, έμαθαν για τις πολεμικές προετοιμασίες
των ποντικών και συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν το θέμα και να
πάρουν αποφάσεις.
Εκεί τους βρήκε ο ποντικοαγγελιαφόρος με το τελεσίγραφο!
- Βάτραχοι της περιοχής, οι ποντικοί μ΄ έστειλαν να σας
ειδοποιήσω να προετοιμαστείτε για πόλεμο.
Είδαμε τον βασιλιά σας που πέταξε στο νερό ένα δικό μας παιδί
και το άφησε να πνιγεί. Θα εκδικηθούμε!
΄Εγινε μεγάλη αναταραχή!
Πρώτα, οι βάτραχοι κατηγόρησαν το βασιλιά τους για τη δολοφονία
του ποντικού και τον κάλεσαν σε απολογία.
Αυτός, με βασιλική άνεση στο λόγο του, όχι μόνο αρνήθηκε την
κατηγορία, αλλά τους ξεσήκωσε να πολεμήσουν εναντίον των ποντικών!
Μέχρι που τους εξήγησε και το στρατηγικό κόλπο που θα εφάρμοζαν για
να τους εξοντώσουν. Μάλιστα!
Στο πι και φι οι βάτραχοι φόρεσαν πανοπλίες από φύλλα μολόχας,
παντζαριού και λάχανου, έκοψαν βρούλα γι΄ ακόντια, έβαλαν τσόφλια
σαλιγκαριών για κράνη και παρατάχτηκαν σε θέση μάχης!
 Οι Θεοί παρακολουθούσαν τις πολεμικές προετοιμασίες από τον ΄Ολυμπο.
Ο Δίας ήθελε να μάθει ποιο από τα παιδιά του ήθελε να
βοηθήσει τους βάτραχους και ποιο τους ποντικούς και ρώτησε την
Αθηνά. Η σοφή του η κορούλα αρνήθηκε κάθε ανάμειξη γιατί είχε,
λέει, φρικτά παράπονα από τους ποντικούς. Της είχαν βουτήξει το
λάδι από το λαδοφάναρο, της είχαν χαλάσει κάποιες γιρλάντες και
της είχαν γεμίσει τη ρόμπα όλο τρύπες. Το τελευταίο, την πόνεσε
περισσότερο. Είχε συνάψει ένα έντοκο επισκευαστικό δάνειο για να
ξαναφτιάξει τη ρόμπα στον αργαλειό, δεν είχε όμως λεφτά να το
ξοφλήσει κι έγινε ρεζίλι σε όλους τους άλλους αθάνατους.
Ούτε και τους βάτραχους ήθελε να βοηθήσει, γιατί κάποτε,
που γύρισε από πόλεμο, πτώμα στην κούραση και ήθελε να κοιμηθεί,
οι βάτραχοι δεν έβαλαν γλώσσα μέσα, μέχρι που άκουσαν την κραυγή
του γερακιού. ΄Ετσι, η θεά έμεινε ξάγρυπνη και είχε φοβερό πονοκέφαλο!
-Αδέλφια, να μην πάρουμε το μέρος κανενός. Με τη λύσσα που έχουν
αυτοί, μπορεί να μας λαβώσουν κι ας είμαστε θεοί.
Ας χαζέψουμε τη μάχη για χαβαλέ, πρότεινε στους θεούς.
Πράγματι, όλοι συμφώνησαν κι έπιασαν πρώτη θέση θεωρείο.
Ο πατέρας των Θεών, ο Δίας, έδωσε το σύνθημα και άρχισε η
αναμέτρηση! 

Εκτός από τον κανονικό οπλισμό τους, οι αντίπαλοι χρησιμοποίησαν
πέτρες, βότσαλα, λάσπη και άμμο. Πολλοί οι νεκροί και οι λαβωμένοι
και από τις δυο πλευρές. ΄Ενας γενναίος ποντικός άφησε για λίγο το
πεδίο της μάχης και πήγε σπίτι του. ΄Επεισε το γιο του, άλλον έναν
δυνατό πολεμιστή, να πάρει τα όπλα και να λάβει μέρος στη μάχη.
Πατέρας και γιος θα κατατρόπωναν τους κούβακες αμέσως. Αλλά...

Ο Δίας δεν ήθελε τον αφανισμό των βατράχων. ΄Ηταν οικολόγος!
Μίλησε στους άλλους θεούς για το σχέδιό του να στείλει βοήθεια
στους κούβακες. Η σύζυγός του, κυρά-΄Ηρα, δεν συμφώνησε και του
είπε να ρίξει τον κεραυνό για να φοβερίσει τους ποντικούς.
Ο Δίας την άκουσε, μπουμπούνισε τον κεραυνό του, ο κόσμος
ταρακουνήθηκε και για μια στιγμή ποντικοί και βάτραχοι σταμάτησαν.
Στη συνέχεια, οι ποντικοί μπήκαν στη μάχη με μεγαλύτερο πάθος
και η νίκη άρχισε να κλίνει προς το μέρος τους.
Ο Δίας που δεν ήθελε με κανένα τρόπο να εξαφανιστούν οι βάτραχοι
έστειλε εναντίον των ποντικών μια ομάδα από μεγάλα πεινασμένα
καβούρια από την κοντινή Γωνιά, ας πούμε.

Τα ποντίκια πέρασαν στην άμυνα κι έριξαν όλα τ΄ ακόντιά τους
πάνω στον ανθεκτικό φυσικό εξοπλισμό των καβουριών χωρίς
αποτέλεσμα. Οι δαγκάνες των καβουριών έκοβαν μ΄ ευκολία τις ουρές
και τα πόδια των ποντικών. Εκεί γύρω στο μούχρωμα, οι ποντικοί
αναγκάστηκαν να τραπούν σε άτακτη φυγή.
΄Ετσι, τέλειωσε ο μιας μέρας πόλεμος μεταξύ βατράχων και ποντικών
χωρίς νικητή και ηττημένο, διπλωματικότατα, χάρη στην επέμβαση των
Μεγάλων Δυνάμεων καμία σχέση δεν έχουν με όλα
αυτά που συμβαίνουν και κυρίως θα συμβούν τους επόμενους
μήνες στον Δήμο Ωρωπού.
Ο
Όμηρος το τερμιτομπόγκ αλλά ούτε και εγώ δέν έχουμε
την όρεξη και την φαντασία να πλήξουμε κάποιους πολιτικοποντικοβατράχους 
της περιοχής.
ΟΠΟΤΕ οποιαδήποτε σχέση με αυτούς δεν υπάρχει στην παρωδία που 
ζούμε. 

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Ολυμπιακοί Αγώνες, Πόλεμος Πολιτική;

Ο πρώτος καταγεγραμμένος εορτασμός των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαιότητα ήταν στην Ολυμπία, το 776 π.Χ. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι αυτή δεν ήταν και η πρώτη φορά που γίνονταν οι Αγώνες. Τότε οι Αγώνες ήταν μόνο τοπικοί και διεξαγόταν μόνο ένα αγώνισμα, η κούρσα του σταδίου.
Από το 776 π.Χ. και μετά οι Αγώνες, σιγά-σιγά, έγιναν πιο σημαντικοί σε ολόκληρη την αρχαία Ελλάδα φτάνοντας στο απόγειο τους κατά τον πέμπτο και έκτο αιώνα π.Χ. Οι Ολυμπιακοί είχαν επίσης θρησκευτική σημασία αφού γίνονταν προς τιμή του θεού Δία, του οποίου το τεράστιο άγαλμα στεκόταν στην Ολυμπία. Ο αριθμός των αγωνισμάτων έγινε είκοσι και ο εορτασμός γινόταν στην διάρκεια μερικών ημερών. Οι νικητές των αγώνων θαυμάζονταν και γίνονταν αθάνατοι μέσα από ποιήματα και αγάλματα. Το έπαθλο για τους νικητές ήταν ένα στεφάνι από κλαδιά ελιάς.
Οι Αγώνες σιγά σιγά έχασαν την σημασία τους όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Ελλάδα και όταν ο Χριστιανισμός έγινε η επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι Ολυμπιακοί θεωρούνταν πια σαν μία παγανιστική γιορτή, και το 393 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος απαγόρευσε την διεξαγωγή τους. Με αυτό τον τρόπο τελείωσε μια περίοδος χιλίων χρόνων κατά την οποία οι Ολυμπιακοί διεξάγονταν συνέχεια κάθε τέσσερα χρόνια.

Είναι γνωστό ότι κατά τον 17ο αιώνα γινόταν κάποια γιορτή η οποία έφερε το όνομα "Ολυμπιακοί αγώνες" στην Αγγλία. Παρόμοιες εκδηλώσεις ακολούθησαν στους επόμενους αιώνες στην Γαλλία και Ελλάδα οι οποίες όμως ήταν μικρής έκτασης και σίγουρα όχι διεθνείς. Το ενδιαφέρον για τους Ολυμπιακούς μεγάλωσε όταν ανακαλύφθηκαν τα ερείπια της αρχαίας Ολυμπίας από Γερμανούς αρχαιολόγους στα μέσα του 19ου αιώνα.
Ο Εδεσσαίος λόγιος Μηνάς Μηνωίδης, που τότε δίδασκε την αρχαία ελληνική γλώσσα σε πανεπιστήμιο του Παρισίου, μετέφρασε και δημοσίευσε στη γαλλική το "Γυμναστικό" του Φιλόστρατου (1858), και τη συνόδευσε με κείμενό του, περί της ανάγκης αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων.Λίγο αργότερα, ο βαρώνος Πιέρ ντε Κουμπερτέν, ο οποίος ήταν Γενικός Γραμματέας των γαλλικών αθλητικών σωματείων, προσπαθούσε να δικαιολογήσει την ήττα των Γάλλων στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο (1870-1871). Πίστευε ότι ο λόγος της ήττας ήταν επειδή οι Γάλλοι δεν είχαν αρκετή φυσική διαπαιδαγώγηση και ήθελε να την βελτιώσει. Ο Κουμπερτέν ήθελε επίσης να ενώσει της εθνότητες και να φέρει μαζί την νεολαία με τον αθλητισμό παρά να γίνονται πόλεμοι. Πίστευε ότι η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων θα πετύχαινε και τους δύο πιο πάνω σκοπούς του.
Σε ένα συνέδριο στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι που έγινε από τις 16 μέχρι τις 23 Ιουνίου, το 1894 παρουσίασε τις ιδεές του σε ένα διεθνές ακροατήριο. Την τελευταία μέρα του συνεδρίου αποφασίστηκε να διεξαχθούν οι πρώτοι μοντέρνοι Ολυμπιακοί αγώνες το 1896 στην Αθήνα, την πόλη και την χώρα που τους γέννησε. Έτσι γεννήθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) για να διοργανώσει τους Αγώνες με πρώτο πρόεδρο τον Έλληνα Δημήτριο Βικέλα, γενικό γραμματέα τον βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερντέν και μέλη προσωπικότητες από διάφορα κράτη.
Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Αν και οι αθλητές που πήραν μέρος δεν ξεπερνούσαν τους 250, ήταν η μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση που έγινε ποτέ. Οι Έλληνες αξιωματούχοι και το κοινό ήταν ενθουσιασμένοι και ζήτησαν να έχουν το μονοπώλιο των αγώνων. Η ΔΟΕ όμως αποφάσισε διαφορετικά και οι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 1900 στο Παρίσι (Γαλλία).

Σε αντίθεση με τα τι πίστευε ο Κουμπερτέν, οι Ολυμπιακοί δεν απέτρεψαν τους πολέμους και έτσι διακόπηκε η διεξαγωγή τους κατά τον πρώτο και δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολιτικά ζητήματα επηρέασαν επίσης αρκετές Ολυμπιάδες. Το 1936 στο Βερολίνο οι Ολυμπιακοί χρησιμοποιήθηκαν για πολιτική προπαγάνδα από τον Αδόλφο Χίτλερ και τους Ναζί. Κατά τις δεκαετίες του '70 και '80, επηρεάστηκαν από μποϋκοτάζ. Αφρικανικά κράτη μποϊκόταραν τους Ολυμπιακούς του 1976 επειδή η Νέα Ζηλανδία μετείχε σε αγώνες rugby στην Νότια Αφρική. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και άλλα κράτη του δυτικού κόσμου αρνήθηκαν να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς του 1980 στη Μόσχα επειδή η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στο Αφγανιστάν. Η Σοβιετική Ένωση και άλλες ανατολικές χώρες μποϊκόταραν τους Ολυμπιακούς του 1984 στο Λος Άντζελες. Η Βόρειος και η Νότιος Κορέα συμμετείχαν με κοινή αποστολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2000 και 2004.


Το 2004 στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (Ελλάδα), η Κατερίνα Θάνου ήταν μία από τις κύριες ελπίδες του εγχώριου πλήθους για την απόκτηση ενός μεταλλίου στα 100 μ. των γυναικών. Εντούτοις, την ημέρα πριν από την εναρκτήρια τελετή, η Κατερίνα Θάνου και ο εκπαιδευτικός συναθλητής της Κωνσταντίνος Κεντέρης απέτυχαν να παρευρεθούν σε μια δοκιμή φαρμάκων, και αργότερα την ίδια νύχτα νοσηλεύθηκαν και οι δύο, ισχυριζόμενοι ότι είχαν τραυματιστεί σε ένα ατύχημα μοτοσικλετιστών. Στο επόμενο σκάνδαλο που ακολούθησε σε σχέση με την εξέτασή τους, οι Κατερίνα Θάνου και Κωνσταντίνος Κεντέρης ανήγγειλαν την απόσυρσή τους από τους αθλητικούς αγώνες στις 18 Αυγούστου 2004, μετά από μια ακρόαση ενώπιον της πειθαρχικής Επιτροπής της ΔΟΕ. Μια επίσημη ελληνική έρευνα σχετικά με το υποτιθέμενο ατύχημά τους, κατέληξε στο συμπέρασμα να αμφισβητήσει το ατύχημα.
Σήμερα το 2012 έχουμε την Βούλα Παπαχρήστου σε ένα "ρατσιστικό-πολιτικό" σκάνδαλο.
Ωστόσο άν η Βούλα έλεγε σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ, ότι οι Ελληνες είναι Τεμπέλιδες και Διεφθαρμένοι θα είχε κερδίσει επάξια μια θέση στους Μεγάλους Στοχαστές.Αν έγραφε ότι ο Κολωκοτρώνης είχε γκόμενο φυσικά και θα είχε χιούμορ και θα γινόταν Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ+, όπως και αν έγραφε για συνωστισμούς και ότι «Οι κλέφτες  συγκροτούν ένοπλες ομάδες, κάνουν επιθέσεις σε εμπορικές αποστολές, σε κρατικούς  αξιωματούχους” .

Δυστυχώς όμως ΔΕΝ ήξερε οτι εκπροσωπεί το αρχαίο πνεύμα αθάνατο και τα ολυμπιακά ιδεώδη  στο εξωτερικό.
Ενα Ελληνόπουλο που αφιέρωσε την ζωή του τα τελευταία 10 χρόνια για να είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες……γιατί κανείς Χριστιανοπολιτικάντης δέν της το έμαθε!
Η ΒΟΥΛΑ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ είναι για όλους του Ελληνες ήδη Ολυμπιονίκης γιατί, εμείς που ξέρουμε από Ολυμπιακά Ιδεώδη, αρκούμαστε σε ένα κλάδο ελαίας και δεν θαμπωνόμαστε από το χρώμα του χρυσού........