ς

ς

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Σενάρια 7

Το ποσοστό των πολύ μικρών κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής θα αποτελέσει τον καταλύτη των εκλογών. Ο νόμος του πρώην υπουργού Εσωτερικών κ. Προκόπη Παυλόπουλου που για πρώτη φορά εφαρμόζεται σε αυτές τις εκλογές προβλέπει ότι όσο πιο μεγάλο είναι το ποσοστό των κομμάτων εκτός Βουλής, τόσο πιο εύκολα θα υπάρξει συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων. Το πρώτο κόμμα παίρνει πενήντα έδρες επιπλέον, εις βάρος κυρίως του δεύτερου κόμματος. Αν το 2009 οι εκλογές είχαν διεξαχθεί με το νόμο Παυλόπουλου το ΠΑΣΟΚ ίσως να επιβίωνε περισσότερο της κρίσης, αφού θα είχε επιπλέον πέντε βουλευτές και η Νέα Δημοκρατία τρεις λιγότερους.
Ο κ. Παυλόπουλος μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» εξήγησε πως ο νόμος του στοχεύει στην κυβερνητική σταθερότητα, αφού τα ελληνικά κόμματα δεν έχουν παιδεία προγραμματικής σύγκλισης.

1. Περίπτωση μεγάλου ποσοστού σε κόμματα εκτός Βουλής

Παραδοσιακά τα κόμματα εκτός Βουλής λαμβάνουν γύρω στο 4% συνολικά. Στον περιβάλλον πολιτικής ρευστότητας που διεξάγονται οι συγκεκριμένες εκλογές δεν αποκλείεται τα πολύ μικρά κόμματα να συγκεντρώσουν ακόμα και 10%, δεδομένου ότι στις τελευταίες δημοσκοπήσεις εκείνα που κινούνται οριακά στο όριο του 3% - που θα τους επιτρέψει να μπουν στην Βουλή – συγκεντρώνουν σταθερά άθροισμα 10 με 8%. Σε αυτή την περίπτωση το άθροισμα των δύο μεγάλων κομμάτων θα πρέπει να είναι 36,3%, για να μπορέσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση, κάτι που σύμφωνα με τα τελευταία δημοκοπικά δεδομένα το καταφέρνουν.

2. Περίπτωση να μην μπορούν να συγκυβερνήσουν ΠΑΣΟΚ – ΝΔ

Υπό «κανονικές συνθήκες», όπως τις περιγράφουν οι δημοσκοπήσεις πλέον, τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, θα μπορέσουν να συνεργαστούν χωρίς την βοήθεια τρίτου κόμματος, μόνο εάν συγκεντρώσουν από 37,17% και πάνω – ανάλογα πάντα με το ποσοστό των κομμάτων εκτός Βουλής. Έτσι αν αυτά τα κόμματα πάρουν – πράγμα τελείως απίθανο – 0%, τότε το άθροισμα ΠΑΣΟΚ – ΝΔ θα πρέπει να είναι 40,40%, αν οι «μικροί» συγκεντρώσουν 6% τότε τα δύο μεγαλύτερα κόμματα πρέπει μαζί να έχουν σχεδόν 40%, αριθμό που φαίνεται να τον ξεπερνάνε μεν, οριακά δε.

3. Περίπτωση αυτοδυναμίας

Για να μπορεί ένα κόμμα να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, με δεδομένο το πριμ των πενήντα εδρών που προβλέπεται από τον συγκεκριμένο νόμο, θα πρέπει να συγκεντρώσει τουλάχιστον 101 έδρες. Αν τα κόμματα εκτός Βουλή έχουν 4%, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, τότε το πρώτο κόμμα δεν θα έχει 151 βουλευτές με λιγότερο από 38,78%.

4. Περίπτωση πολυκομματικής Βουλής

Όσα περισσότερα κόμματα μπουν στην Βουλή, οχτώ ή ακόμα και δέκα, τόσο θα μειωθεί το ποσοστό των κομμάτων εκτός Βουλής. Το γεγονός αυτό θα ανέβαζε το απαιτούμενο ποσοστό που θα έπρεπε να συγκεντρώσουν τα δύο μεγάλα κόμματα για να συγκυβερνήσουν. Επίσης θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάργηση των επιπλέον πενήντα εδρών που παίρνει το πρώτο κόμμα και να πάρει λιγότερες από πενήντα, μπροστά στο ενδεχόμενο να παραβιάζεται η αναλογικότητα που προβλέπει το Σύνταγμα.

5. Περίπτωση συγκυβέρνησης που δεν συμμετέχει το πρώτο κόμμα

Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δώσει διερευνητική εντολή στον αρχηγό του πρώτου κόμματος για να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας, υπάρχει πάντα η εκδοχή να μην συμφωνήσει με κάποιο από τα υπόλοιπα κόμματα σε κάποιο πρόγραμμα. Τότε ο αρχηγός του δεύτερου κόμματος παίρνει διερευνητική εντολή. Τότε θα πρέπει τα δικά του ποσοστά αθροιστικά με των πρόθυμων μικρότερων να αγγίξουν από 37,57 μέχρι 38,78, αν τα κόμματα εκτός Βουλή θα έχουν ποσοστά από 4 μέχρι 7%. Σύμφωνα με την μέχρι στιγμής εικόνα ο δεύτερος θα πρέπει να βρει να συνεργαστεί για να σχηματίσει κυβέρνηση, άλλα δύο κόμματα ή και περισσότερα, κάτι που δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές δε δείχνει να έχει πολλές πιθανότητες.

6. Περίπτωση συγκυβέρνησης κομμάτων της αριστεράς

Η συγκεκριμένη συγκυβέρνηση θα είναι δύσκολη να πραγματοποιηθεί, αλλά όχι απίθανη. Αν η Κοινωνική Συμφωνία της κας Λούκας Κατσέλη μπει στη Βουλή ή αν συμπράξουν τα κόμματα της ευρύτερης αριστεράς (συμπεριλαμβανομένων των Οικολόγων) με τους Ανεξάρτητους Έλληνες του κ. Πάνου Καμένου, τότε ίσως σχηματιστεί η πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας «αριστερών» κομμάτων στην ελληνική ιστορία. Η κυβέρνηση αυτή θα σχηματιζόταν αφού δεν θα μπορούσαν να τα βρουν οι δύο μεγάλοι, οπότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έδινε την διερευνητική εντολή στο τρίτο κόμμα.

7. Περίπτωση ακυβερνησίας

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρέχει διερευνητική εντολή στους αρχηγούς των τριών πρώτων κομμάτων. Σε περίπτωση που δεν σχηματιστεί κυβέρνηση που να μπορεί να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη της Βουλής, τότε καλεί όλα τα κόμματα και καταβάλλει τελευταία προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης. Αν δεν ευοδώσει τότε προκηρύσσει εκλογές.
Ανδρέας Μπελεγρής

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες;

Προκηρύχθηκαν λοιπόν οι εθνικές εκλογές για τις 6 Μαΐου.
Ήρθε η ώρα για τον καθένα από εμάς να σταθμίσει την πολιτική κατάσταση και να πάρει την απόφασή του.Ο πειρασμός για πολύ κόσμο θα είναι να ψηφίσει με αποκλειστικό γνώμονα τα πεπραγμένα των τελευταίων δυόμισι χρόνων. Το ένα εκατομμύριο πλέον των απολυμένων, οι εκατοντάδες χιλιάδες που έχουν υποστεί περικοπές ή που μένουν για μήνες απλήρωτοι είναι λογικό να εξεγείρονται απέναντι στην άμεση πηγή των βασάνων τους –τα μνημόνια– και να μην αναζητούν τα βαθύτερα αίτια. Λογικό, αλλά εν δυνάμει ολέθριο  αν ξεχάσει τα τριάντα προηγούμενα χρόνια.
Η δημοσκοπική βουτιά στην άβυσσο του ΠΑΣΟΚ, που δύσκολα θα φτάσει το μισό ποσοστό από αυτό που είχε λάβει το 2009, οφείλεται στα σκληρά μέτρα που έλαβε το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο του πρώτου μνημονίου και στη συνέχεια στη στήριξη και συμμετοχή στην κυβέρνηση Παπαδήμου, που προώθησε τα ακόμη επαχθέστερα μέτρα του δεύτερου μνημονίου. Η σημαντική υποχώρηση της ΝΔ από τα δημοσκοπικά υψηλά του περασμένου φθινοπώρου (31%-32%) στα σημερινά ξεκινά από τη μνημονιακή στροφή του Αντώνη Σαμαρά τον περασμένο Νοέμβριο και επιταχύνεται τις τελευταίες εβδομάδες, με την ψήφιση των μέτρων του δεύτερου μνημονίου στη Βουλή και τη σύσταση του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων και την εξαέρωση του ΛΑΟΣ.
Το 2009 ο κ. Παπανδρέου, με το σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν», έλαβε σχεδόν το 44% των ψήφων. Ο κ. Καραμανλής, που αποφάσισε, έστω την ύστατη στιγμή, να προτείνει σφιχτή εισοδηματική πολιτική, έπειτα από πέντε χρόνιας ράθυμης μη προσαρμογής, έλαβε μόλις 33%, το χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορία του κόμματος. Το εκλογικό σώμα το 2009, με την κρίση να μην έχει εκδηλωθεί ακόμα, δεν ήταν έτοιμο για την αλήθεια.
Το τρομακτικό είναι ότι δεν είναι έτοιμο ούτε τώρα. Είναι εσφαλμένη η άποψη ότι τα δύο κόμματα εξουσίας κατακρημνίζονται ΜΟΝΟ λόγω των ευθυνών τους για τις δεκαετίες που προηγήθηκαν της καταστροφής. Αν ήταν έτσι, θα είχε υπάρξει αντίδραση πολύ νωρίτερα – όλοι γνώριζαν άλλωστε για τις μίζες, το υπερτροφικό Δημόσιο, την ασυλία των δικτυωμένων. Τα δύο κόμματα κατακρημνίζονται κυρίως γιατί προτάσσουν –έστω καθυστερημένα, υπό εξωτερική πίεση, με εκπτώσεις, αντιφάσεις και αμέτρητα πισωγυρίσματα– την αλλαγή της δημόσιας διοίκησης και της οικονομίας, με μεταρρυθμίσεις που είναι ΙΣΩΣ αναγκαστικά βίαιες, γιατί δεν έγιναν όταν θα μπορούσαν να ήταν πολύ πιο ήπιες. Για να το πούμε απλά: δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν πλέον τους ψηφοφόρους-πελάτες, λεφτά δεν υπάρχουν, οπότε αυτοί, εξοργισμένοι και αρκετοί από αυτούς εξαθλιωμένοι, στρέφονται αλλού ΚΑΙ καλά κάνουν.

Όμως θα νοθευτεί» πάλι η ψήφος μας;
 Σας θυμίζω τον τότε Υπουργό  κ Προκόπη Παυλόπουλο και την «περίεργη» αλλαγή στον Νόμο 3231/2004 με την τροπολογία 3636/2008 που αυτός εισηγήθηκε και ψηφίστηκε για ΑΥΞΗΣΗ του γνωστού και από πριν καθιερωμένου BONUS στο πρώτο Κόμμα όχι των ΣΑΡΑΝΤΑ (40) αλλά ΠΕΝΗΝΤΑ (50) εδρών!
Πολύ βολικό για την Κυβέρνηση του κ Καραμανλή που επέλεξε την ΦΥΓΗ από την ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ της οικονομικής κρίσης που τώρα βιώνουμε ως Έλληνες και ΠΑΡΕΔΩΣΕ την εξουσία στον κ Παπανδρέου του  «λεφτά υπάρχουν», κάνοντας Κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ!
Επιμύθιον;
Η Νέα Δημοκρατία που παρέδωσε εξουσία στο ΠΑΣΟΚ το 2009 τα μαγείρεψε (των φρονίμων τα παιδιά, πάντα, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν) και τα ξημερώματα της 7ης Μαΐου 2012 ή «Νέα» Ν.Δ. του κ Σαμαρά αφού άφησε το ΠΑΣΟΚ του κ Παπανδρέου να μας φορτώσει την τρόικα και ΟΛΑ τα δεινά, να βρεθεί πάλι στην Εξουσία συνεπικουρούμενη από το «Νέο» ΠΑΣΟΚ του κ Βενιζέλου…
Στις 6 Μαΐου 2012 ΙΣΩΣ να «Νοθευτεί», για μια ακόμη φορά, η ψήφος μας!...

Δοξάστε τους;
[Κώστας, Γιώργος]

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Κοστούμια Παλιά ή Nέα Παιδιά ;

Για τις εκλογές που έρχονται οι πολιτικοί δεν μας έχουν εκθέσει με σαφήνεια και εντιμότητα την πολιτική που θέλουν ή θα ήθελαν να ακολουθήσουν, ώστε να πεισθούμε και να επιλέξουμε.
Ο χρόνος εξαντλείται, και  ακόμη στοιχειωδώς δεν έχει ενημερωθεί κανείς και κυρίως από τα κόμματα που ευελπιστούν -τρομάρα τους- να είναι κόμματα εξουσίας.
Η ενημέρωση για το τι είναι, ποιοι είναι δυο από τους ποιο επιλέξιμους κατά την γνώμη μου Αρχηγοί δυο νέων κομμάτων που θέλουν να βοηθήσουν τον τόπο μας προκειμένου να ξεφύγει[;] από την περιδίνηση  που περιήλθε από τις προηγούμενες πολιτικές στρατηγικές, πολιτικών σκουπιδιών "τύπου" ΠΑΣΟΚ-ΝΔ .
[ πηγή η Βικιπαίδεια],

Πάνος Καμμένος

Σπούδασε οικονομικά και ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Λυών και Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ανώτερη Σχολή Managers της Ελβετίας. Το1993 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής με την Νέα Δημοκρατία στη Β' Περιφέρεια Αθηνών. Από τότε εκλέγεται συνεχώς μέχρι σήμερα. Έχει τιμηθεί με το Μεγαλόσταυρο της Τιμής από το Πατριαρχείο Τσεχίας, με το Παράσημο της Τιμής από το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων και με το παράσημο του Ιππότη του Εθνικού Τάγματος της Αξίας από τον πρόεδρο τηςΓαλλίαςΝικολά Σαρκοζί. Το 2007 διορίστηκε υφυπουργός εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής στη κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, όπου υπουργός και πολιτικός του προϊστάμενος ήταν οΓεώργιος Βουλγαράκης. Συμμετέχει πολλές φορές ως ειδικός μεσολαβητής και επίσημος παρατηρητής σε εκλογικές αναμετρήσεις σε χώρες του εξωτερικού.
Η Επιτροπή Δεοντολογίας της Νέας Δημοκρατίας έπειτα από εντολή του προέδρου του Κόμματος Αντώνη Σαμαρά στις 16 Νοεμβρίου του 2011ανακοίνωσε την διαγραφή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, όχι όμως και απ' το κόμμα. Η απόφαση του Πάνου Καμμένου να μη δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου οδήγησε στην απόφαση αυτή.. Στις 13 Φεβρουαρίου2012 διαγράφηκε οριστικά από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας μαζί με άλλους 20 βουλευτές, ύστερα απ'την επιλογή του να καταψηφίσει τα μέτρα της νέας δανειακής σύμβασης για την Ελλάδα.Στις 21 Ιανουαρίου 2012 με δηλώσεις του σε γνωστή εφημερίδα, ανακοίνωσε τη δημιουργία κόμματος, του οποίου πιθανώς θα ηγηθεί, διακόπτοντας με αυτόν το τρόπο την πολιτική του διαδρομή με την Νέα Δημοκρατία.Στις 24 Φεβρουαρίου 2012, μέσω των προσωπικών του ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, ο Πάνος Καμμένος ανακοίνωσε την ίδρυση του νέου κόμματος με το όνομα «Ανεξάρτητοι Έλληνες» και δημοσίευσε την διακήρυξη του. Ο Γιάννης Μανώλης εξέφρασε άμεσα τη πρόθεση του για συμμετοχή στο νέο κομματικό σχήμα.Στην συνέχεια την στήριξή τους δήλωσαν και η Έλενα Κουντουρά και ο Παναγιώτης Μελάς.Ο Πάνος Καμμένος έχει δεχτεί κριτική για δηλώσεις του για πολιτικά πρόσωπα, ιδιαίτερα για κατηγορίες του περί συνεργασιών αυτών με εταιρίες διαχείρισης επενδυτικών κεφαλαίων, πολυεθνικές εταιρίες ή συμμετοχής αυτών σε "παγκόσμια κλειστά φόρουμ", χρησιμοποιώντας φορτισμένο λόγο, για τις οποίες δηλώσεις αντιμετωπίζει προσφυγές για συκοφαντική δυσφήμηση.Έχει επικριθεί για την συγγραφή του πρώτου του βιβλίου "Τρομοκρατία, θεωρία και πράξη", όπου υποστήριξε την συμμετοχή πολιτικών προσώπων από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ στην τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη, κάτι που απεδείχθη ψευδές μετά την εξάρθρωση της οργάνωσης το 2002.Τον Ιούλιο του 2009 το όνομα του Πάνου Καμμένου συνδέθηκε με το σκάνδαλο του «συνδικάτου του εγκλήματος», όπως ονομάστηκε από τον Τύπο, με «εγκέφαλο» τον Παναγιώτη Βλαστό που μεταξύ πολλών άλλων εγκληματικών ενεργειών ήταν υπεύθυνος και για την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου. Σύμφωνα με τις αναφορές, οι Πάνος Καμμένος καιΧρήστος Μαρκογιαννάκης ανήκαν στους βουλευτές που αναφέρθηκαν απ'τους κακοποιούς ως καλοί και έμπιστοι φίλοι που τους διευκόλυναν, σε συνομιλίες που υπέκλεψαν οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες (ΕΥΠ). Ο διοικητής της ΕΥΠ (και μετέπειτα βουλευτής του ΛΑΟΣ) Ιωάννης Κοραντής δήλωσε ότι αρνήθηκε να επεξεργαστεί τις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες επειδή αποτελούσαν απόδειξη εμπλοκής συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων της Νέας Δημοκρατίας. Η απόφαση του αυτή, σύμφωνα με τον ίδιο, οδήγησε στην αποπομπή του από την ηγεσία της ΕΥΠ με εντολή του τότε Υπουργού ΕσωτερικώνΠροκόπη Παυλόπουλου.Τον Ιούνιο του 2010 ήρθε σε μεγάλη σύγκρουση με τον πρώην βουλευτή Θεόδωρο Τσουκάτο, όταν τον κατηγόρησε για τη συμμετοχή του στο Σκάνδαλο της SIEMENS. Ο Πάνος Καμμένος είχε κάνει λόγο για παράνομο χρηματισμό απ' τη πλευρά τουΠΑΣΟΚ. Ο Θεόδωρος Τσουκάτος άσκησε αγωγή κατά του Πάνου Καμμένου για συκοφαντική δυσφήμιση, και ο Πάνος Καμμένος κατέθεσε ανταγωγή για το ίδιο θέμα. Η υπόθεση εκκρεμεί μέχρι σήμερα.Τον Απρίλιο του 2011 είχε στηρίξει ανοιχτά το στέλεχος της ΝΔ και περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Παναγιώτη Ψωμιάδη, πριν την εκδίκαση της υπόθεσης που οδήγησε στην καταδίκη του και τελικώς στην αργία του, καθώς μείωνε παρανόμως και κατ'επανάληψη πρόστιμα σε υπόθεση νοθείας και λαθρεμπορίου καυσίμων. Στη συνάντησή του με τον Ψωμιάδη ο Καμμένος έκανε λόγο για «πραξικόπημα» και «πολιτικές διώξεις» .Έχει δεχθεί κριτική από μερίδα του Τύπου στις αρχές του 2012 για την πολιτική του στάση πάνω στην κρίση χρέους, με ομιλίες σχετικά με την δανειακής σύμβαση του 2010 (μνημόνιο), και για επικλήσεις σε θεωρίες συνωμοσίας, καλώντας σε "εξέγερση" τους πολίτες.Μετά την διαγραφή του από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, κατηγόρησε τον Αντώνη Σαμαρά για την απόφαση του να στηρίξει την κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο. Παράλληλα ανακοίνωσε και το ενδεχόμενο να μην είναι ο ίδιος υποψήφιος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία σε επόμενες εκλογές στη περίπτωση που το κόμμα του υπερψηφίσει μέτρα για νέα δανειακή σύμβαση της χώρας.Στις 30 Ιανουαρίου 2012, αντιδράσεις προκάλεσε ανάρτηση στη προσωπική σελίδα κοινωνικής δικτύωσης του βουλευτή, όπου σχολίασε τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ομοφυλοφίλου Υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Γκουίντο Βέστερβέλλε. Η ανάρτηση διαγράφηκε την επόμενη μέρα.Το 2011 ο βουλευτής Πάνος Καμμένος είχε καταγγείλει στην Βουλή την συμμετοχή του Αντρίκου Παπανδρέου, αδερφού του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, στο διοικητικό συμβούλιο ελβετικής εταιρίας που επένδυε σε Συμβάσεις Ανταλλαγής Κινδύνου Αθέτησης (CDS) εις βάρος της Ελλάδας. Ο Αντρίκος Παπανδρέου με επιστολή του δήλωσε ότι η συμμετοχή του στη συγκεκριμένη εταιρία δεν είχε καμία σχέση με τα CDS αλλά αφορούσε την παροχή στρατηγικής ενημέρωσης για τις περιβαλλοντικές κατευθύνσεις στο χώρο των εναλλακτικών μορφών ενέργειας.

Φώτης Κουβέλης


Γεννήθηκε στον Βόλο και σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ιδιώτευσε ως δικηγόρος και συμμετείχε στις αρχαιρεσίες του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών εκλεγόμενος από το 1975 μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Το 1987 εξελέγη πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το1989. Επίσης είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων και της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, επίτιμος μέλος τηςSOS Ρατσισμός ενώ την περίοδο 1991 - 1994 διετέλεσε πρόεδρος του Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων.Είναι παντρεμένος με την Φωτεινή Πάλλα και έχουν δύο παιδιά.
Πριν από τη στρατιωτική Χούντα ήταν μέλος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και στη συνέχεια οργανώθηκε στο Ρήγα Φεραίο. Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού, του οποίου διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, και έπειτα συμμετείχε στην ιδρυση της ΕΑΡ, στην οποία εξελέγη μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής. Στις 25 Ιουνίου 1989 εξελέγη γραμματέας της ΕΑΡ και επί θητείας του αποφασίστηκε η ένταξή της στον Συνασπισμό, στον οποίο έγινε μέλος της εκτελεστικής επιτροπής και της πολιτικής επιτροπής. Διετέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης στην Κυβέρνηση Τζαννετάκη(2 Ιουλίου έως 12 Οκτωβρίου 1989).Στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Β΄ Αθήνας με την υποστήριξη του Συνασπισμού και επανεξελέγη στις βουλευτικές εκλογές του 1990. Στις 30 Ιουνίου 1991 στην Α΄ Πανελλαδική Συνέλευση του Συνασπισμούεξελέγη μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας, ενώ τρεις μέρες αργότερα ορίστηκε γραμματέας του ίδιου κόμματος.
Στις βουλευτικές εκλογές του 1993 απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής καθώς ο Συνασπισμός δεν συγκέντρωσε τα απαραίτητα ποσοστά για να εισέλθει στην Βουλή. Επανεξελέγη βουλευτής με τον Συνασπισμό στις βουλευτικές εκλογές του 1996, του2000, του 2004, του 2007 και του 2009. Μετά τις εκλογές του 2009 ορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.Το 2002 έθεσε υποψηφιότητα για τον δήμο Αθηναίων με την υποστήριξη του Συνασπισμού συγκεντρώνοντας 19.996 ψήφους (5,91%) και μία έδρα. Το 2008 ήταν υποψήφιος για την προεδρία του Συνασπισμού αλλά στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 10 Φεβρουαρίου του 2008 απέτυχε να εκλεγεί λαμβάνοντας 28,67% έναντι 70,41% του Αλέξη Τσίπρα.Στις 5 Ιουνίου 2010 σε ομιλία του στο Συνέδριο του Συνασπισμού ανακοίνωσε, ως επικεφαλής της Ανανεωτικής Πτέρυγας, την αποχώρηση αυτού και των μελών της από το κόμμα. Πέντε μέρες αργότερα ανεξαρτητοποιήθηκε μαζί με τους Θανάση Λεβέντη,Γρηγόρη Ψαριανό και Νίκο Τσούκαλη. Στις 18 Ιουνίου ορίστηκε εκπρόσωπος στη Διάσκεψη των Προέδρων της πολυκομματικής ομάδας των ανεξάρτητων βουλευτών. Λίγες μέρες αργότερα ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος με την ονομασίαΔημοκρατική Αριστερά. Στις 10 Ιουλίου 2010 εξελέγη αρχηγός,χωρίς να υπάρχει άλλος υποψήφιος, της Δημοκρατικής Αριστεράς από το πρώτο συνέδριο του κόμματος.

Απόφαση και  κρίση ΔΙΚΗ ΣΑΣ.